دانگ (موسیقی) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

به‌طور سنتی در موسیقی، دانگ که به انگلیسی تتراکُرد (به انگلیسی: tetrachord) و به عربی «ذوالأربع» نامیده می‌شود،[۱] مجموعهٔ چهار نت (موسیقی) متوالی است که حاصل جمع سه فاصله میان آن‌ها برابر با یک چهارم درست (پنج نیم‌پرده) باشد؛ مثلاً چهار نت متوالی: دو، ر، می، فا یا سل، لا، سی دو هر کدام یک دانگ هستند و از همین رو گامی به اندازه یک اکتاو تقریباً معادل دو دانگ است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • طلایی، داریوش (۱۳۷۲). نگرشی نو به تئوری موسیقی ایرانی. مؤسسهٔ فرهنگی هنری ماهور. شابک ۹۶۴-۸۱۰۵-۳۸-۳.