دروازه‌بان (فوتبال) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یک دروازه‌بان که آثار کشیدگی بر زمین مسابقه هنگام شیرجه‌زدن بر لباس وی مانده‌است.
ایکر کاسیاس، دروازه‌بان مردان و کاپیتان پیشین تیم ملّی فوتبال مردان اسپانیا - از کاسیاس به عنوان یکی از بهترین دروازه‌بانان دو دهه اول قرن اخیر یاد می‌شود. وی همچنین پنج سال پیاپی به عنوان بهترین دروازه‌بان جهان برگزیده شد.

دروازه‌بان در تعریف فدراسیون بین‌المللی فوتبال به بازیکنی گفته می‌شود که فضایی را در میان خط حملهٔ حریف و دروازهٔ خودی، به عنوان واپسین نفر دفاعی تیم، محافظت می‌کند. وظیفهٔ اصلی دروازه‌بان مراقبت از دروازه و پیشگیری از دریافت گل است.[۱][۲]

دروازه‌بان تنها بازیکنی می‌باشد که حق استفاده از دست برای محافظت از دروازهٔ خودی را دارد. او فقط در محوطهٔ جریمهٔ تیم خودی و فقط به مدت ۶ ثانیه می‌تواند در دست خود نگه دارد. تیم‌ها باید در همه لحظه‌های بازی یک دروازه‌بان داشته باشند.

اگر یک دروازه‌بان به دلیل‌های گوناگون (مصدوم یا اخراج شدن) مجبور به ترک زمین شود، بازیکن دیگری باید به جای او درون دروازه قرار بگیرد. (حتی اگر برای تیم هیچ تعویضی باقی نمانده باشد و از تمام تعویض‌های مجاز تیم استفاده شده باشد).

امروزه در فوتبال مدرن دروازه‌بان‌ها افزون بر حفاظت از دروازه خود نقش گسترده‌تری را برعهده گرفته‌اند. دروازه‌بانان افزون بر مهارت ویژه استفاده از دستان باید کار با پای خوبی هم داشته باشند تا بتوانند به خوبی فضای بین خط دفاعی و دروازه را پر کنند و حتی در گاهی از مواقع، تیم‌ها بازیسازی را از خط دفاع آغاز می‌کنند و این سبب شده تا دروازه‌بانان بتوانند نقش گسترده‌تری در بازی پیدا کنند. نمونه آن مانوئل نویر، دروازه‌بان تیم ملی فوتبال آلمان که در جام جهانی ۲۰۱۴ میانگین دقت پاس‌های بلندش از مسی و رونالدو بیشتر بود و مارک-آندره تر اشتگن دروازه‌بان آلمانی باشگاه بارسلونا که توانسته تعداد زیادی پاس گل بدهد. دروازه‌بان‌ها همچنین نقش رهبر خط دفاع را دارند پس باید به توانند به خوبی با بازیکنان ارتباط برقرار کنند.[۲]

پوشاک و کیت[ویرایش]

یک دروازه‌بان زن در حال تمرین که از پوشاک حرفه‌ای ویژه دروازه‌بانی شامل دست‌کش بهره می‌برد.

رنگ کیت دروازه‌بان با بقیهٔ بازیکنان تیم متفاوت است و در بیشتر تیم‌ها معمولاً شمارهٔ ۱ مخصوص یکی از دروازه‌بان‌های تیم می‌باشد. اگرچه که استثناهایی وجود داشته‌اند که از آن جمله می‌توان به ویتور بایا دروازه‌بان تیم ملی فوتبال پرتغال اشاره کرد که شمارهٔ ۹۹ می‌پوشید و اوبالدو فیلول دروازه‌بان تیم ملی فوتبال آرژانتین در جام جهانی ۱۹۷۸ و ۱۹۸۲ که شمارهٔ ۵ و ۷ را بر تن می‌کرد.

بیشتر در تیم‌ها شماره‌های ۱، و ۱۲ و ۱۳ و ۲۲ ویژه دروازه‌بان‌هاست.

منابع[ویرایش]

  1. "The Survey of Cornwall by Richard Carew". Retrieved 1 February 2013.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Football Association (1873), Laws of the Game (1873)  – via Wikisource