دولت موقت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دولت موقت یا حکومت موقت (به انگلیسی: provisional government) به سیستم حکومتی گفته می‌شود که در شرایط اضطراری یا پس از فروپاشی حکومت و ایجاد خلأ سیاسی به‌طور موقت ایجاد می‌شود. اولین دولت‌های موقت در زمان بازنگری در قوانین سلطنتی کشورها ایجاد شده‌اند. استفاده عملی از عنوان دولت موقت اولین بار توسط شارل تالیران در سال ۱۸۱۴ در فرانسه بوده‌است. قابل توجه‌ترین دولت موقت نیز دولت موقت روسیه بوده که پس از انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷ شکل گرفته‌است.[۱] در ایران نیز پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ برای مدتی دولت موقت انقلاب توسط مهدی بازرگان تشکیل شده بود.

منابع[ویرایش]

  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Provisional government». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ اکتبر ۲۰۱۱.