دومین اتصالی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دومِـین اتصالی (انگلیسی: Binding domain) یک دومین پروتئین است که به اتم یا مولکول خاصی همچون کلسیم یا دی‌ان‌ای متصل می‌شود. دومین اتصالی بخشی از توالی پروتئین و جزئی از ساختار ثالثیه آن است که می‌تواند عملکرد خود را جدا و به‌صورت مستقل از زنجیرهٔ پروتئین، به حیات خود ادامه دهد. هنگام اتصال به مولکول‌های دیگر، پروتئین دچار تغییرات ساختاری می‌شود. این بخش از پروتئین‌ها مهم هستند، چرا که سبب تجزیه، ساخت یا ترجمهٔ پروتئین‌ها می‌گردند.

یک نمونه از دومین‌های اتصالی، انگشت روی است که به دی‌ان‌ای متصل می‌شود و همچنین دست ئی‌اف که به کلسیم وصل می‌شود.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Binding domain». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ آوریل ۲۰۲۰.

Phillips DC. (1966). "The three-dimensional structure of an enzyme molecule". Scientific American. 215 (5): 78–90. doi:10.1038/scientificamerican1166-78. PMID 5978599.
Yong, J., T. J. Golembe, D. J. Battle, L. Pellizzoni, and G. Dreyfuss. "SnRNAs Contain Specific SMN-binding Domains That Are Essential for SnRNP Assembly." Molecular and Cellular Biology. U.S. National Library of Medicine, Apr. 2004. Web. 06 Apr. 2017.