دوپون - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دوپُن
E. I. du Pont de Nemours and Company
نوعشرکت تابعه
نماد سهام شرکت
ISINUS2635341090 ویرایش در ویکی‌داده
صنعتخوشه‌ای
بنا نهاده۱۸۰۲؛ ۲۲۲ سال پیش (۱۸۰۲-خطا: زمان نامعتبر}})
بنیانگذارانایلودر ایرنه دوپونت
دفتر مرکزیویلمینگتون، دلاویر، ایالات متحده آمریکا
محدودهٔ فعالیت۹۰ کشور[۱]
افراد کلیدیادوارد دی. برین
(رئیس و مدیر عامل اجرایی)
محصولات
فهرست محصولات
درآمدکاهش ۲۵٫۲۶۸ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۵)[۲]
سود ناخالصکاهش ۲٫۳۵۰ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۵)[۲]
سود خالصکاهش ۱٫۹۵۳ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۵)[۲]
مجموع داراییکاهش ۴۱٫۱۶۶ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۵)[۲]
مجموع سهامکاهش ۹٫۹۹۳ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۵)[۲]
تعداد کارکنان۵۲،۰۰۰ نفر (۲۰۱۵)[۲]
مادرDowDuPont
شرکت‌های وابسته
فهرست شرکت‌های وابسته
وبگاه
دفتر مرکزی شرکت دوپونت، در ویلمینگتون

دوپُن (به انگلیسی: DuPont) شرکت صنایع شیمیایی آمریکایی است، که در ماه ژوئیه ۱۸۰۲ به عنوان یک کارخانه تولید باروت توسط ایلودر ایرنه دوپونت تأسیس شد.

شرکت دوپُن، در سال ۲۰۰۹ سومین شرکت شیمیایی جهان، بر اساس ارزش بازار و نهمین شرکت شیمیایی، از نظر میزان درآمد بوده‌است. سهام این شرکت، جزئی از میانگین صنعتی داو جونز می‌باشد.[۳]

در قرن بیستم، دوپُن بسیاری از پلیمرها را توسعه داد، مانند: وسپل، نئوپرین، نایلون، کوریان، تفلون (پلی تترافلوئورواتیلن)، مایلار، کولار، فیبر، نومکس، تیوک، سورونا و لای کرا. دوپانت، فرئون (کلروفلوئوروکربن) را توسعه داده که از آن در صنعت یخچال‌سازی استفاده فراوانی شد. سپس تغییراتی در ساختار آن ایجاد نمود، تا بیشتر با محیط زیست سازگار باشد. این شرکت همچنین در رنگدانه‌های مصنوعی از جمله کروم فلایر را نیز، توسعه داد.

مارک‌های تجاری شرکت دوپونت، بر روی مواد تولید شده بسیاری، ماندگار شده‌است. از موادی که برای نخستین بار توسط این شرکت تولید شده‌است می‌توان به فیبرهای آرامید (کولار) اشاره کرد.[۴]

محصولات[ویرایش]

از سال ۱۹۵۱، شرکت دوپون ترکیب شیمیایی PFOA را از تری‌ام خریداری کرد تا آن را در ساخت فلوئوروپلیمرهای خاص که با نام تجاری تفلون شناخته می‌شود به کار گیرد. شرکت دوپون در مستندات داخلی خود نام C8 را برای نام‌بردن از این ماده به کار می‌برد.

رسوایی‌ها[ویرایش]

بررسی‌های رابرت بیلوت درباره آسیب های زیست محیطی[ویرایش]

در پاییز سال ۲۰۰۰، وکیلی به نام رابرت بیلوت از وکلای اصلی شرکت تافت استتینیوس و هالیستر، توانست از دادگاه حکمی بگیرد که دوپون را مجبور می‌کرد تا تمام اسناد مربوط به PFOA را به اشتراک بگذارد. این اسناد در مجموع ۱۱۰٫۰۰۰ فایل می‌شدند که، مطالعات محرمانه و گزارش‌هایی را در بر می‌گرفت که دانشمندان دوپون در دهه‌ها انجام داده بودند. در سال ۱۹۹۳، دوپون متوجه شد که «PFOA باعث ایجاد تومورهای سرطانی بیضه، پانکراس و کبد در حیوانات آزمایشگاهی می‌شود» و شرکت شروع به بررسی جایگزین‌هایی برای آن کرد. با این حال، از آنجایی که محصولات تولید شده با PFOA بخش جدایی‌ناپذیری از درآمد دوپون یعنی یک میلیارد دلار سود سالانه بود تصمیم گرفتند به استفاده از PFOA ادامه دهند. بیلوت متوجه شد که «تری‌ام و دوپون برای بیش از چهار دهه مطالعات پزشکی مخفیانه‌ای را در مورد PFOA انجام داده‌اند» و از سال ۱۹۶۱ دوپونت از هپاتومگالی در موش‌های تغذیه‌شده با PFOA آگاه بوده‌است.[۵][۶]

در پایان، پژوهش‌های بیشتر نشان داد که PFOA چندین پیامد منفی سلامتی در موش‌هایی که در معرض این ماده شیمیایی قرار گرفته بودند داشته‌است. قرار گرفتن در معرض PFOA در این موش‌ها منجر به تغییر بیان ژنی شد که به ایجاد بافت چربی انجامید که باعث شد موش‌های با درجان گوناگون به هیپرکلسترولمی (کلسترول بالا) دچار شوند. پیامدهای بیماری برخاسته از PFOA در موش‌ها با ژنوتیپ‌های گوناگون بسیار متفاوت بود. همچنین، موش‌های ماده در تمام ژنوتیپ‌ها به‌طور قابل‌توجهی نرخ بالاتری از هیپرکلسترولمی داشتند.[۷]

بیلوت نشان داد که دوپون چگونه از دهه ۱۹۸۰ آگاهانه آبهای رودخانه‌ها را با PFOA در پارکرسبورگ، ویرجینیای غربی آلوده کرده‌است.[۶] در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، پژوهشگران سمیت PFOA را بررسی کردند.[۸]

وکیل رابرت بیلوت برای تلاش‌های خود در رویارویی با این آلودگی جوایز گوناگونی مانند جایزه زیست صحیح را در سال ۲۰۱۷ دریافت کرده‌است[۹] این نبرد با دوپون در مستند شیطانی که می‌شناسیم که برای نخستین بار در سال ۲۰۱۸ در جشنواره فیلم ساندنس به نمایش گذشته شد،[۱۰] و در فیلم آب‌های تیره به کارگردانی تاد هینز به نمایش درآمد.

پیوند به بیرون[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "2013 DuPont Databook" (PDF). DuPont. Archived from the original (PDF) on 16 February 2015. Retrieved January 16, 2015.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ "E I Du Pont De Nemours And Co 2015 Annual Report Form (10-K)" (XBRL). United States Securities and Exchange Commission. February 5, 2016.
  3. ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژوئیه ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۲.
  4. ↑ Chang, “Aramid Fibers”, ASM Handbook, 41-45.
  5. ↑ «SKAPP :: Case Studies in Science Policy :: perfluorooctanoic acid». web.archive.org. ۲۰۰۹-۰۳-۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۱-۱۰.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ «the-lawyer-who-became-duponts-worst-nightmare».
  7. ↑ Rebholz, Sandra L.; Jones, Thomas; Herrick, Robert L.; Xie, Changchun; Calafat, Antonia M.; Pinney, Susan M.; Woollett, Laura A. (2015-11-18). "Hypercholesterolemia with consumption of PFOA-laced Western diets is dependent on strain and sex of mice". Toxicology Reports. 3: 46–54. doi:10.1016/j.toxrep.2015.11.004. ISSN 2214-7500. PMC 4770828. PMID 26942110.
  8. ↑ «SKAPP :: Case Studies in Science Policy :: perfluorooctanoic acid». web.archive.org. ۲۰۰۹-۰۳-۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۱-۱۰.
  9. ↑ "Robert Bilott". Right Livelihood (به انگلیسی). Retrieved 2024-01-10.
  10. ↑ "DuPont vs. the World: Chemical Giant Covered Up Health Risks of Teflon Contamination Across Globe". Democracy Now! (به انگلیسی). Retrieved 2024-01-10.
  • Chang, Karl K (2001). "Aramid Fibers". In Miracle, D.B.; Donaldson,, S.L. (eds.). ASM Handbook (به انگلیسی). Vol. 21: Composites. ASM International.{{cite book}}: نگهداری CS1: نقطه‌گذاری اضافه (link)
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=دوپون&oldid=39002125»