دیوید جولیوس - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دیوید جولیوس
زادهٔ۴ نوامبر ۱۹۵۵ ‏(۶۸ سال)
ساحل برایتون
ملیتایالات متحده آمریکا
محل تحصیلمؤسسه فناوری ماساچوست
دانشگاه کالیفرنیا، برکلی
شناخته‌شده برایIdentification of Kex2 prohormone convertase; Cloning of serotonin and purinergic receptors; Discovery of noxious hot, cold, and irritant receptors
همسر(ها)Holly Ingraham
جایزه(ها)جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی (۲۰۲۱)
پیشینه علمی
شاخه(ها)فیزیولوژی بیوشیمی علوم اعصاب
محل کاردانشگاه کالیفرنیا، سان‌فرانسیسکو
استاد راهنماJeremy Thorner
رندی شکمن
دیگر راهنمایان دانشگاهیریچارد اکسل[۱]
الکساندر ریچ

دیوید جولیوس (به انگلیسی: David Julius) (زادهٔ ۴ نوامبر ۱۹۵۵) فیزیولوژیست اهل ایالات متحده آمریکا است که برای کار بر روی مکانیسم مولکولی احساس درد شناخته می‌شود. وی استاد دانشگاه کالیفرنیا، سان‌فرانسیسکو است. او به همراه آردم پاتاپوتیان، به دلیل «کشف گیرنده‌های حرارت و لمس» برنده جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی سال ۲۰۲۱ شده‌است.

وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون جایزه گاردینر شده‌است.

منابع[ویرایش]

  1. "Julius Lab at UCSF Mission Bay | David Julius Lab". Archived from the original on 25 December 2018. Retrieved 4 October 2021.