دیوید جی. واینلند - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
دیوید واینلند | |
---|---|
زادهٔ | ۲۴ فوریهٔ ۱۹۴۴ (۸۰ سال) میلواکی، ویسکانسین، ویسکانسین، آمریکا |
ملیت | آمریکایی |
محل تحصیل | دانشگاه هاروارد دانشگاه کالیفرنیا، برکلی |
جایزه(ها) | جایزه نوبل فیزیک (۲۰۱۲) نشان ملی علوم (۲۰۰۷) جایزه شالو در فیزیک (۲۰۰۱) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | مکانیک کوانتومی فیزیک |
محل کار | دانشگاه واشینگتنمؤسسه ملی فناوری و استانداردها دانشگاه کلرادو در بولدردانشگاه اورگن |
استاد راهنما | نورمن فاستر رمزی |
دیگر راهنمایان دانشگاهی | هانس جرج دهملت |
دیوید جفری واینلند (به انگلیسی: David J.Wineland) یک فیزیکدان ِ آمریکایی در مؤسسه ملی فناوری و استانداردها است. کارهای او شامل پژوهش در اپتیک، به خصوص سرمایش لیزری یونها در دام پائول و استفاده از این روش برای پیادهسازی رایانه کوانتومی، جایزه نوبل در فیزیک را برای وی به ارمغان آورد. در سال ۲۰۱۲ او به همراه سرژ هاروش جایزه نوبل را به خاطر روشهای نوآورانه آزمایشگاهی برای کار با تک سامانههای کوانتومی دریافت نمود.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ «فیزیکدانان فرانسوی و آمریکایی جایزه فیزیک نوبل امسال را بردند». بیبیسی فارسی. ۹ اکتبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۲.
برندگان جایزه نوبل ۲۰۱۲ | ||
---|---|---|
شیمی |
| |
ادبیات |
| |
صلح نوبل | ||
فیزیک |
| |
فیزیولوژی یا پزشکی |
| |
علوم اقتصادی |
| |
۱۹۰۱–۱۹۲۵ |
| |
---|---|---|
۱۹۲۶–۱۹۵۰ |
| |
۱۹۵۱–۱۹۷۵ |
| |
۱۹۷۶–۲۰۰۰ |
| |
۲۰۰۱–تاکنون |
|