رامانا ماهارشی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رامانا ماهارشی
ماهارشی در اواخر شصت سالگی‌اش.
متولد	ونتاکارامن ایر ۳۰ دسامبر ۱۸۷۹ تیروچولی, ویرودھونگر, هند
درگذشت	۱۴ آوریل ۱۹۵۰ (۷۰ سال) آشرام شری راماناماهارشی, ترون‌ناملائی, تامیل‌نادو, هند
ملیت	هند
مرشد	تپه ی آروناچالا
فلسفه	ویدانته ادویته
آثار ادبی	نان یار؟ ("من کی‌ام؟") Five Hymns to Arunachala

رامانا ماهارشی (زاده ۳۰ دسامبر ۱۸۷۹ - درگذشته ۱۴ آوریل ۱۹۵۰) جیوان موکتا (jivanmukta) و حکیم هندو بود.

وی با نام ونتاکارامن ایر زاده شد، اما بیشتر به نام باگوان شری رامانا ماهارشی شناخته می شود. باگوان یعنی خدا، شری عنوانی تجلیلی مثل آیت‌الله خودمان و مهارشی در زبان سانسکریت به معنای پیغمبر بزرگ است. این نام را یکی از شاگردانش Ganapati Muni در سال ۱۹۰۷ به او داد.

رامانا ماهارشی در روستای تیروچولیر در تامیل نادوی هند به دنیا آمد. در ۱۸۸۵ کششی به سوی تپه ی مقدس آروناچالا در وجودش برانگیخته شد، در ۱۸۸۶، زمانی که ۱۶ سال سن داشت، "تجربه ی مرگ" را از سر گذراند، به واسطه این تجربه از نیرو (اَوِسام) یا جریانی آگاه شد که خودش آن را من یا خود می‌دانست و پس تر آن را خدای شخصی یا ایشوارا که همان شیوا است می‌خوانید. این تجربه منجر به وضعیتی در او شد که خودش آن را "حالت ذهنی "ایشوارا یا جنانی توصیف می‌کرد". شش هفته بعد خانه عمویش در مادورای را ترک گفت، به کوه مقدس آروناچالا در تیرون‌ناملائی رفت و تا آخر عمر همان‌جا ماند.

مریدانش که او را اوتار قلمداد می‌کردند نزد او می‌آمدند، سال ها بعد در اطراف او آشرامی شکل گرفت، جایی که مراجعین در سکوت گرد رامانا می‌نشستند، سوال می‌پرسیدند و راهنمایی دریافت می‌کردند. از دهه ۱۹۳۰ میلادی آموزه هایش در اروپا رواج یافته است که منجر به شناخت جهانیان از او به عنوان یک موجود روشنیده شد.

رامانا ماهارشی راه و روش های زیادی توصیه می‌کرد، اما بیشتر بر تفحص خود به عنوان اصلی ترین وسیله جهت از میان بردن جهل و اسکان در خودآگاهی، به همراه تسلیم شدن به خود یا باکتی (تسلیم و اخلاص) تاکید می‌کرد.^[۱]

سرچشمه[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

• رامانا ماهارشی در کرلی
• آثار نوشته‌شده یا دربارهٔ رامانا ماهارشی در بایگانی اینترنت
• Sri Ramana Maharshi: Home
• Cosmic Harmony – Biography of Ramana Maharshi
• Realization.org – Biography of Ramana Maharshi