رایجین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رایْجین^∗ 雷神 خدای تندر و آذرخش (رعد و برق) در افسانه‌های ژاپنی است. معمولاً او به شکل مردی عضلانی تصویر می‌شود که حلقه‌ای از دسته‌ای طبل همراه خود حمل می‌کند و این طبلها را برای ساختن رعد و غرش به کار می‌برد.

نبشته‌های کهن سیما و مظهر رایجین را با مار و کودکی کوچک نمایان می‌کرد، ولی در حدود دورهٔ کاماکورا^∗ تصاویر و تندیس‌های رایجین وی را در هیئتی دیو-مانند با تازیانه‌ای در دست و حلقه‌ای طبل پیوند یافته نمایان کرد.

افسانه[ویرایش]

در عقاید کهن، رعد و برق نماد رفتار تند و شدید کامی رعد و برق بوده، و آذرخشی که زمین را می‌زند مظهر تجلی رایجین به شمار می‌آید. اصلاً خود کلمهٔ رعد در زبان ژاپنی که «کامیناری»^∗ است از دو بخش کامی: かみ (خدا) و ناری: なり (صدا) تشکیل می‌شود. بر اساس بعضی افسانه‌ها، رایجین و فوجین در اصل دیو بودند که مخالف و ضد خدایان بودند. بودا لشکرش را فرمان داد تا این دو دیو را دستگیر کند. پس از نبردی سخت و طاقت‌فرسا میان این دو دیو و ۳۳ خدا، آن دو دستگیر شدند و سپس به کامی محول شدند.

وابستگی به کشاورزی[ویرایش]

در عقاید کشاورزان، رایجین سرپرست کشاورزی است و ظهور وی با باران علاقه دارد. نسبت این خدا با کشت و زراعت بیشتر در واژهٔ برق «اینازوما^∗» یا «اینابیکاری^∗» پیدا می‌شود که بخش اول این دو کلمه از اینا 稲 به معنی گیاه برنج تشکیل می‌شود. از دلایل دیگر وابستگی شخصیت رایجین به کشاورزی و آب این عقیده است که برق علت باروری شالی‌زار است. برای محصول فراوان برنج، کشاورزان ساقه‌های تازهٔ خیزران و طناب مقدس «شیمناوا»^∗ را در جای ضربهٔ برق در شالی‌زار برپا می‌کنند، سپس مراسم اَماگُی^∗ (نماز استسقا) در معبدها با راز و نیاز با توجه به رایجین اقامت می‌کنند.

پانویس[ویرایش]

۱. ^  رماجی: raijin، کانجی: 雷神، هیراگانا: らいじん .

۲. ^  کانجی: 鎌倉時代، دوره‌ای از تاریخ ژاپن از سال 1192 تا 1333 میلادی.

۳. ^  رماجی: kaminari، کانجی: 雷، هیراگانا: かみなり .

۴. ^  رماجی: inazuma، کانجی: 稲妻، هیراگانا: いなずま .

۵. ^  رماجی: inabikari، کانجی: 稲光، هیراگانا: いなびかり .

۶. ^  رماجی: shimenawa، کانجی: 注連縄 یا 七五三縄، هیراگانا: しめなわ .

۷. ^  رماجی: amagoi، کانجی: 雨乞い، هیراگانا: あまごい .

منابع[ویرایش]