ردیابی فرایند - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ردیابی فرایند روشی است که برای توضیح تغییر و علیت و ارزیابی و ایجاد نظریه ها در علوم اجتماعی استفاده می شود. ^[۱] این روش در روانشناسی ، علوم سیاسی ، ^[۲] یا مطالعات کاربردپذیری مورد استفاده قرار گرفته است.

در مطالعات ردیابی فرایند ، چندین نقطه داده در مقایسه با روشهای ساده ورودی-خروجی ، جایی که فقط یک اندازه گیری برای هر کار در دسترس است، جمع آوری می شود.

منابع[ویرایش]

↑ Collier, David (2011). "Understanding Process Tracing". PS: Political Science & Politics. 44 (4): 823–830. doi:10.1017/s1049096511001429. ISSN 1049-0965.
↑ Ford, J. Kevin; Schmitt, Neal; Schechtman, Susan L.; Hults, Brian M.; Doherty, Mary L. (1989). "Process Tracing Methods: Contributions, Problems, and Neglected Research Questions". Organizational Behavior and Human Decision Processes. 43 (1): 75–117. doi:10.1016/0749-5978(89)90059-9.

[:0-1] Collier, David (2011). "Understanding Process Tracing". PS: Political Science & Politics. 44 (4): 823–830. doi:10.1017/s1049096511001429. ISSN 1049-0965.

[2] Ford, J. Kevin; Schmitt, Neal; Schechtman, Susan L.; Hults, Brian M.; Doherty, Mary L. (1989). "Process Tracing Methods: Contributions, Problems, and Neglected Research Questions". Organizational Behavior and Human Decision Processes. 43 (1): 75–117. doi:10.1016/0749-5978(89)90059-9.

[۱]

[۲]