روابط ایران و رومانی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روابط ایران و رومانی
نقشهٔ مکان‌نمای Iran و Romania

ایران

رومانی

روابط دیپلماتیک ایران و رومانی در ژوئیه ۱۹۰۲ آغاز شد.[۱] ایران در بخارست دارای سفارتخانه است.

روابط شایان توجه، و پایدار بین ایران و رومانی، مربوط به نیمهٔ دوم سده ۲۰ (میلادی) است. توسعهٔ روابط در این برهه مرهون منافع اقتصادی بود که هر دو کشور انتظار داشتند از افزایش قراردادها بدان دست یابند. ولی پیامدهای سیاسی این رابطه، گرچه اهمیتی فرعی داشت اما به هیچ گونه در فضای بین‌المللی ناشی از جنگ سرد غیرقابل اعتنا نبود. روابط فرهنگی در آن دوره، نسبتاً کم بودند. ولی علاقهٔ دانشوران و نویسندگان رومانیایی به ادبیات و زبان فارسی رشد کرد. چنان که برگردان‌های شعر کهن فارسی به رومانیایی، نمونه آن است.[۱]

محمدرضا پهلوی در سال ۱۹۶۶ (میلادی) با دیدار از رومانی، دوران ارتباط تجاری، دیپلماتیک و دوستی با نیکلای چائوشسکو را آغاز کرد و در سال ۱۹۷۴ (میلادی) به مناسبت انتخاب چائوشسکو به سمت رئیس‌جمهوری،[۲] یک خودروی پیکان به او هدیه داد.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "ROMANIAN-IRANIAN RELATIONS – Encyclopaedia Iranica". Encyclopædia Iranica (به انگلیسی). 1947-12-30. Retrieved 2015-02-09.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)
  2. «مجموعه‌دار رومانیایی پیکان اهدایی شاه به چائوشسکو را ۹۵ هزار یورو خرید». بی‌بی‌سی فارسی. ۷ خرداد ۱۴۰۰.
  3. «خریداران ایرانی به دنبال پیکانی که محمدرضا پهلوی به چائوشسکو هدیه داده بود». بی‌بی‌سی فارسی. ۶ خرداد ۱۴۰۰.

پیوند به بیرون[ویرایش]