روایت‌های پهلوی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روایت‌های پهلوی نام چند اثر نوشته مؤلفان گوناگون به زبان پارسی میانه است که در دوران پس از اسلام نگاشته شده‌اند.

این کتاب‌ها در اواخر سده نهم و اوایل سده دهم میلادی نوشته شده و تألیف آن‌ها بر پایه ترجمه‌های پهلوی از اوستا و دیگر کتاب‌های موجود به زبان پارسی میانه در آن زمان صورت گرفته‌است.

روایت‌های پهلوی شناخته‌شده و موجود عبارتند از:

منابع[ویرایش]

N. Safa-Isfehani, Rivāyat-i Hēmīt-i Ašawahistān. A Study in Zoroastrian Law, Harvard Iranian ,Series 2, n.p., 1980. p. iv.