روش الکتروتجزیه‌ای - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روش الکتروتجزیه‌ای رده‌ای از فن‌های شیمی تجزیه است که برای مطالعهٔ یک مورد تحلیل به اندازه‌گیری پتانسیل (ولت) و/یا جریان الکتریکی (آمپر) پیل الکتروشیمیایی دربردارندهٔ مادهٔ مورد تحلیل می‌پردازد.[۱][۲][۳][۴] بسته به اینکه کدام جنبهٔ پیل قرار است کنترل و اندازه‌گیری شود خود این روش‌ها را می‌توان در چندین رده تقسیم‌بندی کرد. سه ردهٔ اصلی عبارتند از در نظر گرفتن ۱) اختلاف پتانسیل‌ها، ۲) اختلاف جریان‌ها ۳) اندازهٔ‌گیری جریان پپل با هشدار فعال به تغییرات ولتاژ.

منابع[ویرایش]

  1. Skoog, Douglas A.; Donald M. West; F. James Holler (1995-08-25). Fundamentals of Analytical Chemistry (7th ed.). Harcourt Brace College Publishers. ISBN 0-03-005938-0.
  2. Kissinger, Peter; William R. Heineman (1996-01-23). Laboratory Techniques in Electroanalytical Chemistry, Second Edition, Revised and Expanded (2 ed.). CRC. ISBN 0-8247-9445-1.
  3. Bard, Allen J.; Larry R. Faulkner (2000-12-18). Electrochemical Methods: Fundamentals and Applications (2 ed.). Wiley. ISBN 0-471-04372-9.
  4. Zoski, Cynthia G. (2007-02-07). Handbook of Electrochemistry. Elsevier Science. ISBN 0-444-51958-0.

کتاب‌شناسی[ویرایش]