روش برگول - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روش برگول (به انگلیسی: Bergvall system)یکی از روش های انجام رقابت بین ورزشکاران است که در المپیک های تابستانی ۱۹۱۲٫۱۹۲۰٫۱۹۲۴ استفاده شد و در واقع یکی از زیر مجموعه های رقابت‌های تک‌حذفی می باشد.

سیستم مذکور ابداع اریک برگول، ورزشکار واترپولو، روزنامه نگار و مدیر ورزشی سوئدی است. اگرچه قبل از آن نیز در دهه ۱۸۹۰ میلادی در ایالات متحده آمریکا کاربرد داشت. تا زمان برگول رقابت ها به صورت تک حذفی برگزار می شد و تیمی که از تمام مسابقات خود موفق بیرون می آمد قهرمان شده و به مدال طلا می رسید. این شیوه رقابتی برای تعیین قهرمان بسیار منصفانه بود اما برگول اعتقاد داشت نباید تیمی که اولین بازی خود را می بازد به راحتی حذف شده و از دور رقابت ها کنار گذاشته شود. وی اعتقاد داشت باید مکانیزمی وجود داشته باشد که تیم های دوم و سوم نیز تعیین شده و به خاطر تلاشی که در رقابت ها از خود نشان داده اند مدال های نقره و برنز به آن ها تعلق گیرد.

شرح روش برگول[ویرایش]

رقابت ها در ۳ دور انجام می شود. دور اول رقابت ها دقیقاً همان روش مرسوم المپیکی یا سیستم تک حذفی است. در پایان دور اول یک تیم موفق به شکست دادن تمام رقبا می شود و به عنوان قهرمان شناخته می شود.

در دور دوم قهرمان که در دور اول شناخته شده است کنار گذاشته می شود و باز طبق سیستم تک حذفی رقابت ها برگزار گردیده و تیم باقی‌مانده به مقام دوم و مدال نقره می رسد.

دور سوم نیز به هممان روال دور اول و دوم برگزار شده و تیم سوم و برنده مدال برنز تعیین می شود.

نقطه ضعف ها[ویرایش]

برگزاری مسابقات به این شیوه دارای نقاط ضعفی است. مهمترین نقطه ضعف این سیستم تعیین قهرمان مسابقات در میانه راه است. به جای این که قهرمان در آخرین بازی تعیین شود ، برنده مدال برنز در آخرین بازی معین می شود. علاوه بر آن همه تیم های غیر برنده باید تا پایان رقابت ها همچنان حاضر بوده و منتظر دور بعدی برای تعیین مقام بعد باشند.

سرانجام[ویرایش]

همان طور که ذکر شد این سیستم فقط در ۳ المپیک به اجرا گذاشته شد. در هر ۳ المپیک ذکر شده از این شیوه در مسابقات واترپولو استفاده شد. علاوه بر آن در المپیک ۱۹۲۰ در رشته های فوتبال و طناب کشی نیز سیستم فوق پیاده شد.

در المپیک ۱۹۲۰ میلادی تیم ملی فوتبال فرانسه پس از پایان دور اول رقابت ها که به روش برگول انچام می شد از ادامه مسابقات سرباز زد. المپیک ۱۹۲۰ آخرین المپیکی بود که روش برگول در آن به اجرا در آمد.

مثال اول[ویرایش]

مسابقات طناب کشی المپیک ۱۹۲۰

دور اول، مدال طلا[ویرایش]

	Quarterfinals					Semifinals					Final
	بریتانیای کبیر (GBR)		2
	ایالات متحده آمریکا (USA)		0			بریتانیای کبیر (GBR)		2
						بلژیک (BEL)		0
											بریتانیای کبیر (GBR)		2
											هلند (NED)		0
						هلند (NED)		2
						ایتالیا (ITA)		0

دور دوم، مدال نقره[ویرایش]

	Semifinals					Final
	بلژیک (BEL)		2
	ایالات متحده آمریکا (USA)		0			بلژیک (BEL)		0
						هلند (NED)		2

دور سوم، مدال برنز[ویرایش]

	Semifinals					Final
	ایالات متحده آمریکا (USA)		2
	ایتالیا (ITA)		0			ایالات متحده آمریکا (USA)		0
						بلژیک (BEL)		2

مثال دوم[ویرایش]

مسابقات واترپولو در المپیک ۱۹۲۰

دور اول، مدال طلا[ویرایش]

	Round of 16					Quarterfinals					Semifinals					Final
						بریتانیای کبیر (GBR)		9
	اسپانیا (ESP)		1			اسپانیا (ESP)		0
	ایتالیا (ITA)		1								بریتانیای کبیر (GBR)		7
											ایالات متحده آمریکا (USA)		2
						ایالات متحده آمریکا (USA)		7
						یونان (GRE)		0
																بریتانیای کبیر (GBR)		3
	بلژیک (BEL)		11													بلژیک (BEL)		2
	سوئیس (SUI)		0			بلژیک (BEL)		2
						هلند (NED)		1
											بلژیک (BEL)		5
	سوئد (SWE)		11								سوئد (SWE)		3
	چکسلواکی (TCH)		0			سوئد (SWE)		7
	برزیل (BRA)		5			برزیل (BRA)		3
	فرانسه (FRA)		1

دور دوم، مدال نقره[ویرایش]

	Semifinals					Final
	ایالات متحده آمریکا (USA)		5
	اسپانیا (ESP)		0			ایالات متحده آمریکا (USA)		2
						بلژیک (BEL)		7

دور سوم، مدال برنز[ویرایش]

	Quarterfinals					Semifinals					Final
						سوئد (SWE)		9
	هلند (NED)		7			هلند (NED)		1
	چکسلواکی (TCH)		0								سوئد (SWE)		5
											ایالات متحده آمریکا (USA)		0
						ایالات متحده آمریکا (USA)		7
	یونان (GRE)		5			یونان (GRE)		0
	ایتالیا (ITA)		1

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bergvall system». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۳.