روپرت گرینت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روپرت گرینت
روپرت گرینت در سال ۲۰۱۸
نام هنگام تولدروپرت الکساندر لوید گرینت[الف]
زادهٔ۲۴ اوت ۱۹۸۸ ‏(۳۵ سال)
هارلو، اسکس، انگلستان
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیت۱۹۹۹–اکنون
شریک(های)
زندگی		جورجیا گروم (۲۰۱۱–اکنون)
فرزندان۱
امضاء

روپرت الکساندر لوید گرینت (انگلیسی: Rupert Alexander Lloyd Grint؛ زادهٔ ۲۴ اوت ۱۹۸۸) بازیگر انگلیسی است که به خاطر بازی در نقش رون ویزلی[ب] در مجموعه فیلم‌های هری پاتر به شهرت رسید. او در یازده سالگی برای بازی در نقش رون ویزلی انتخاب شد و پیش از آن فقط در نمایشنامه‌های مدرسه و گروه تئاتر محلی خود بازی کرده بود. از آن زمان به بعد، گرینت به کار خود در سینما، تلویزیون و تئاتر ادامه داد.

گرینت از سال ۲۰۰۲ با ایفای نقش اصلی در فیلم رعد و برق شروع به کارکردن در خارج از مجموعه فیلم هری پاتر کرد. او همچنین نقش‌های اصلی را در فیلم‌های درام آموزش رانندگی (۲۰۰۶) و بمب گیلاس (۲۰۱۰) بازی کرده‌است. سپس در کمدی هدف وحشی (۲۰۱۰) با بیل نای[پ] و امیلی بلانت همبازی شد. گرینت در سال ۲۰۱۲ در نقش مکمل یک فیلم ضد جنگ با نام درون سپیدی بازی کرد. در سال ۲۰۱۳ فیلم سی‌بی‌جی‌بی با بازی او اکران شد و او در برنامهٔ جدید شبکه سی‌بی‌اس با نام سوپرکلاید[ت] حضور پیدا کرد. او در اکتبر ۲۰۱۳ در تئاتر هارولد پینتر[ث] لندن اولین حضور خود را در موجو ساختهٔ جز باترورث[ج] انجام داد.[۱] در سال ۲۰۱۴، وی صداپیشگی شخصیت جاش را در فیلم پت پستچی: فیلم انجام داد و از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ در مجموعهٔ تلویزیونی قاپ‌زنی که بر اساس فیلمی به همین نام است، به عنوان مدیر اجرایی تولید و بازیگر ایفای نقش کرد. از سال ۲۰۱۹ او در سریال ترسناک روانشناختی خدمتکار محصول اپل تی‌وی پلاس بازی می‌کند.

گرینت از چندین مؤسسه خیریه پشتیبانی می‌کند. او از سال ۲۰۱۱ با جورجیا گروم بازیگر بریتانیایی در ارتباط است و از او یک دختر دارد.

زندگی[ویرایش]

روپرت الکساندر لوید گرینت[۲] در ۲۴ اوت ۱۹۸۸ در هارلو، در اسکس انگلستان به دنیا آمد.[۳] پدرش نایجل گرینت[چ] فروشندهٔ یادگاری‌های مسابقه‌ای و مادرش جوآن گرینت[ح] (متولد ۱۹۶۷، با نام‌خانوادگی قبلی پارسونز)[۳] است. او فرزند بزرگ خانواده است و پنج خواهر و برادر دارد.[۴] او گفته‌است که اولین هدفش در زندگی این بود که یک بستنی‌فروش سیار شود.[۳] او در واتون-ات-استون، هرتفوردشر بزرگ شد[۵] و در مدرسه ریچارد هیل در هرتفورد تحصیل کرد.[۶]

گرینت زمانی که در مدرسه بود، علاقهٔ شدیدی به بازی در تئاتر داشت. او شروع به اجرای نقش در نمایش‌های ساخت مدرسه‌اش کرد و به مدرسهٔ تئاتر تاپ هت استیج[خ] و مدرسهٔ اسکرین[د] پیوست که این آخری، یک گروه تئاتر محلی بود که او را برای ایفای نقش یک ماهی در داستان کشتی نوح و یک الاغ در یک نمایش عیسی مسیح انتخاب کرد. در دبیرستان هم به شرکت در نمایش‌های مدرسه ادامه داد.[۳] با این وجود، او قبل از مجموعه فیلم هری پاتر هرگز به صورت حرفه‌ای فیلمی بازی نکرده بود.[۷] او در شانزده سالگی مدرسه را رها کرد تا روی حرفه بازیگری خود تمرکز کند و اظهار داشت که «واقعاً آنقدر مدرسه را دوست ندارد».[۴][۸]

دوران کاری[ویرایش]

۱۹۹۹–۲۰۱۱: هری پاتر و شهرت جهانی[ویرایش]

از سال ۱۹۹۹ انتخاب بازیگران برای اقتباس سینمایی از رمان پرفروش هری پاتر و سنگ جادو نوشته جی. کی. رولینگ[ذ] آغاز شد. رولینگ اصرار داشت که بازیگران بریتانیایی باشند و به سوزی فیگیس[ر] و کارگردان کریس کلمبوس در انتخاب نقش‌ها کمک کرد.[۹] گرینت که یکی از طرفداران این مجموعه کتاب بود، برای نقش رون ویزلی، یکی از بهترین دوستان هری پاتر در هاگوارتز[ز] آزمون بازیگری داد. او با دیدن گزارش برنامهٔ نیوزروند در مورد چگونگی انتخاب بازیگر، یک نوار ضبط شده از خودش که در آن یک شعر به سبک رپ بود و رون ویزلی را معرفی می‌کرد برای آزمون ارسال کرد و پس از آن تیم انتخاب بازیگران درخواست ملاقات با او کردند.[۱۰] در ۸ اوت ۲۰۰۰ دنیل ردکلیف،[ژ] اما واتسون،[س] و گرینت ۱۱ ساله به ترتیب برای بازی در نقش هری پاتر، هرماینی گرنجر[ش] و رون ویزلی انتخاب شدند.[۱۱] گرینت بزرگترین عضو این سه نفر است.[۱۲] اکران هری پاتر و سنگ جادو در سال ۲۰۰۱ اولین اجرای گرینت روی پردهٔ سینما بود. این فیلم با شکستن رکورد فروش در روز افتتاحیه و فروش آخر هفته، پرفروش‌ترین فیلم آن سال شد.[۱۳] (مجموعه فیلم هری پاتر با مجموع ۹۷۴ میلیون دلار در اکران سینمایی خود، دومین مجموعه‌فیلم پرفروش تاریخ سینماست.[۱۴]) این فیلم از نظر منتقدان مورد استقبال قرار گرفت و عمدتاً نظرات مثبتی را دریافت کرد. با این حال تعدادی از منتقدان وفاداری این اقتباس سینمایی به کتاب را بهترین و بدترین کیفیت آن دانستند.[۱۵] گرینت برندهٔ جایزهٔ ستلایت در دسته‌بندی استعدادهای جدید برجسته و جایزهٔ هنرمند جوان برای آینده‌دارترین بازیگر جوان تازه‌وارد برنده جایزه شد.[۱۶][۱۷]

یک سال بعد گرینت دوباره در نقش رون در هری پاتر و تالار اسرار (۲۰۰۲) بازی کرد. او نقدهای مثبتی دریافت کرد و منتقدان عموماً از بازی بازیگران اصلی لذت بردند. هم لس‌آنجلس تایمز و هم مجلهٔ نیویورک اظهار کردند که گرینت و همتایانش در فیلم‌ها به بلوغ رسیده‌اند،[۱۸] و مجلهٔ نیویورک در ادامه اضافه کرد که گرینت «مسلط‌تر» شده‌است و گفت که آنها دلتنگ «شور و شوق تازه‌کاری» این بازیگر و اما واتسون در فیلم سنگ جادو شده‌اند.[۱۹] هری پاتر و زندانی آزکابان (۲۰۰۴) در ۳۱ مه در بریتانیا اکران شد. در این فیلم هر سه شخصیت اصلی خود را در آستانهٔ نوجوانی می‌بینند «و در حالی که شجاع‌تر و تواناتر از قبل به نظر می‌رسند، خطراتی که با آن روبرو هستند بسیار جدی‌تر و آسیب‌پذیری‌شان شدیدتر به نظر می‌رسد.»[۲۰] آلفونسو کوارون[ص] کارگردانی فیلم زندانی آزکابان را بر عهده گرفت، فیلمی که کم‌فروش‌ترین فیلم هری پاتر با ۷۹۵ میلیون دلار درآمد است.[۱۴][۲۱] با این وجود، زندانی آزکابان دومین فیلم پرفروش سال ۲۰۰۴ پس از شرک ۲ بود.[۲۲]

گرینت در اولین روز نمایش هری پاتر و محفل ققنوس در تورنتو در سال ۲۰۰۷

در سال ۲۰۰۵ گرینت یک بار دیگر نقش رون ویزلی را برای چهارمین فیلم از این مجموعه، هری پاتر و جام آتش بازی کرد. این اقتباس برخلاف فیلم‌های قبلی، عناصر رمانتیک را به تصویر می‌کشید و شامل طنز بیشتری هم می‌شد.[۲۳] در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۵ با آی‌جی‌ان، هر سه بازیگر اصلی فیلم صحنه‌های طنز موجود در فیلم را دلیل موفقیت فیلم عنوان کردند.[۲۳] کارگردانی آن را مایک نیوول[ض] بر عهده داشت که گرینت او را اینگونه توصیف کرده‌است: «صدایش خیلی بلند بود و هیچ واهمه‌ای نداشت که به شما فحش بدهد، اما او واقعاً باحال بود.»[۲۴] جام آتش یکی از فیلم‌های مجموعه است که بهترین نقد را دریافت کرده‌است و به دلیل پختگی و پیچیدگی شخصیت‌ها، خط داستانی تیره‌تر و پیچیده‌تر، کیفیت فیلم‌نامه و همچنین بازی بازیگران اصلی مورد توجه قرار گرفته‌است.[۲۵]

هری پاتر و محفل ققنوس پنجمین فیلم از مجموعهٔ هری پاتر، در سال ۲۰۰۷ در سینماها اکران شد. این فیلم با موفقیت مالی بزرگی توانست رکورد فروش جهانی آخر هفته را با فروش ۳۹۴ میلیون دلاری به نام خود ثبت کند و جایگزین مرد عنکبوتی ۳ شود.[۲۶] این فیلم توسط یک فیلمساز جدید با نام دیوید ییتس کارگردانی شد،[۲۷] کسی که تمامی فیلم‌های بعدی پاتر را هم کارگردانی کرد. گرینت گفت که او کارگردان آرام و «واقعاً خوبی» بود و به تازه ماندن مطالب کمک کرد.[۲۴] گرینت و همبازی‌هایش در هری پاتر اثر دست‌ها، پاها و چوبدستی‌های خود را بر روی بتن در مقابل سالن نمایش چینی گرامن[ط] در هالیوود به ثبت کردند.[۲۸]

در ۵ ژوئیه ۲۰۰۹ قسمت ششم این مجموعه با نام هری پاتر و شاهزاده دورگه اکران شد و دوباره رکوردهای فروش را به نام خود ثبت کرد.[۲۹][۳۰] این فیلم در نمایش خود ۹۳۳ میلیون دلار فروش بلیت داشت.[۱۴] این فیلم همچنین یکی از فیلم‌های هری پاتر است که با نظرات مثبتی روبرو شده‌است و منتقدان داستان، کارگردانی، فیلم‌برداری، طراحی بصری و موسیقی متن آن را ستایش کرده‌اند.[۳۱][۳۲] گرینت در این فیلم تغییراتی را در متن شخصیت رون مشاهده کرد و به این نکته اشاره کرد که شخصیت بسته و تحت‌الشعاع رون شروع به بازتر شدن کرده و جنبه‌های تاریک خود را نیز نشان داده‌است. از نظر گرینت، شخصیت دادن به یک رونِ احساساتی‌تر برای او جالب بود.[۷] بین سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ آثار گرینت نامزد سه جایزه از جمله برنده جایزه اتو[ظ] از مجله آلمانی براوو شد.[۳۳]

گرینت در کنار دنیل ردکلیف (سمت چپ) و اما واتسون (وسط) در اولین نمایش هری پاتر و یادگاران مرگ - قسمت دوم در سال ۲۰۱۱

علیرغم موفقیت‌های فیلم‌های قبلی آینده این مجموعه فیلم زمانی زیر سؤال رفت که سه بازیگر اصلی در مورد امضای قرارداد برای دو فیلم پایانی تردید داشتند.[۳۴] با این حال، در مارس ۲۰۰۷ گرینت موافقت کرد که برای قسمت‌های پایانی بازگردد.[۳۵] به دلایل مالی و با توجه به حجم فیلمنامه، داستان کتاب پایانی به دو فیلم تقسیم شد و این دو فیلم پشت سر هم فیلمبرداری شدند.[۳۶] فیلمبرداری این دو فیلم در ژوئن ۲۰۱۰ پایان یافت.[۳۷] پس از اتمام فیلم نهایی، گرینت گفت: «منظورم این است که به معنای واقعی کلمه، این کودکی من بوده‌است، و ناگهان همه چیز به یک سکانس تصادفی تبدیل شد، با پریدن ما از داخل یک شومینه، و پس از آن پایان یافت [...] خیلی عجیب است چون ناگهان همه چیز پایان یافت. به همان صورت، برای همه ما واقعاً احساسی بود، چرا که می‌دانستیم که دیگر هرگز این کار را انجام نخواهیم داد.»[۷] هری پاتر و یادگاران مرگ – قسمت اول (۲۰۱۰) در ماه نوامبر اکران شد و بیش از ۹۵۰ میلیون دلار فروش داشت[۱۴] و چندین رکورد فروش را به نام خود ثبت کرد.[۳۸] این فیلم از اکثر منتقدان بازخوردهای مطلوبی را دریافت کرد.[۱۵] بازی گرینت در نقش رون دوباره تحسین منتقدان را به همراه داشت. دینا استیونز[ع] در نقد خود برای مجله اسلیت[غ] بازی هر سه را «فوق‌العاده» خواند.[۳۹] جو مورگنسترن از وال‌استریت جورنال، اگرچه از این فیلم متنفر بود اما نوشت که «گرینت به بازیگر ماهری تبدیل شده‌است، کسی که بلد است چگونه به مرور خشمگین شود.»[۴۰] با این حال لو لومنیک[ف] نویسندهٔ نیویورک پست احساس می‌کرد که گرینت و ردکلیف هر دو از بازی در نقش شخصیت‌ها خسته شده‌اند و آن را در اجراهایشان نشان دادند.[۴۱] بازی گرینت در این فیلم برای او نامزدی از جوایز فیلم ام‌تی‌وی و جوایز ملی فیلم برای بهترین مبارزه و اجرا در سال ۲۰۱۱ به ارمغان آورد.[۴۲][۴۳] او برای هفتمین بار در هری پاتر و یادگاران مرگ – قسمت دوم، آخرین قسمت هری پاتر، نقش خود را از همان جایی که فیلم قبلی متوقف شد از سر گرفت. این فیلم شامل صحنه‌های اکشن زیادی بود، در حالی که قسمت اول بیشتر بر روی توسعه شخصیت متمرکز بود.[۴۴] گرینت در این فیلم[۱۵] مورد تحسین منتقدان قرار گرفت: آن هورنادی از واشینگتن پست نوشت: «چه کسی می‌توانست پیش‌بینی کند که ردکلیف، گرینت و واتسون بازیگران خوبی خواهند بود؟»[۴۵] این فیلم چندین رکورد فروش را شکست، از جمله بزرگترین اکران،[۴۶] بزرگترین افتتاحیه روز اول[۴۶] و بزرگترین افتتاحیه آخر هفته.[۴۷] در آخر قسمت دوم یادگاران مرگ چهارمین فیلم پرفروش تاریخ شد. جی. کی. رولینگ نویسنده هری پاتر در اولین نمایش جهانی هری پاتر و یادگاران مرگ – قسمت دوم در ۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۱ در لندن سخنرانی کرد. او گفت که هفت نفر از بازیگران مجموعه فیلم‌های هری پاتر بودند که او آنها را «هفت بزرگ»[ق] می‌نامد. روپرت گرینت یکی از آنها بود و دنیل ردکلیف، اما واتسون، تام فلتون، متیو لوئیس، ایوانا لینچ و بانی رایت[ک] شش نفر دیگر بودند.[۴۸] گرینت دربارهٔ شخصیت رون ویزلی گفته‌است: «او همیشه بخش بزرگی از کودکی من بود.»[۴۹]

۲۰۰۲–۲۰۱۱: فیلم‌های همزمان در دوران هری پاتر[ویرایش]

در سال ۲۰۰۲ گرینت در اولین فیلم غیر هری پاتری خود به نام رعد و برق بازی کرد که حول محور شخصیتی با نام پاتریک (با بازی بروس کوک[گ]) می‌چرخد که توانایی قابل توجهش در تولید باد معده باعث شد که او شغل فضانوردی را به دست آورد. در این فیلم گرینت در نقش آلن، پسری ناشناس که تنها دوست پاتریک است، بازی کرد و به‌طور کلی توسط منتقدان و مخاطبان نادیده گرفته شد. اکثر منتقدانی که به آن توجه کردند، واکنش خوبی نسبت به آن نشان ندادند. یکی از منتقدان دربارهٔ این فیلم نوشت: «این فیلم باید در زندان‌ها نمایش داده شود تا زندانیان دلیل خوبی برای عدم بازگشت داشته باشند».[۵۰] گرینت همچنین در فیلم آموزش رانندگی که یک درام کمدی بود که در سال ۲۰۰۶ اکران شد، با بازی در کنار جولی والترز ظاهر شد. این فیلم با استقبال گوناگونی از سوی منتقدان مواجه شد اما ایفای نقش یک پسر مظلوم نوجوان عموماً توسط گرینت مورد تحسین قرار گرفت. آندره سوارس[ل] از آلت فیلم گاید[م] نوشت: «گرینت حس طبیعی بودن ذاتی را به همراه کاریزمای شخصی که به‌طور بالقوه عجایب رقت‌انگیز یک مسیحی را به یک مرد جوان شوخ‌طبع و کاملاً دوست داشتنی و البته کمی بی‌دست و پا تبدیل می‌کند.».[۵۱]

در ژوئیهٔ ۲۰۰۸ اعلام شد که گرینت در فیلم درام بمب گیلاس با رابرت شیهان و کیمبرلی نیکسون بازی خواهد کرد. گرینت دریافت که فیلمبرداری این فیلم بسیار متفاوت از فیلم‌های هری پاتر است، زیرا مجبور بود خود را با انجام ده‌ها صحنه در روز وفق دهد.[۵۲] شخصیت گرینت در این فیلم مالاکی نام دارد، یک کارگر در شهر بلفاست که تمام تلاش خود را می‌کند تا دختر رئیسش را که شیفته اوست، تحت تأثیر قرار دهد. بازی در این فیلم او را در مسیر ایفای نقش‌های خشن قرار داد.[۵۲] با وجود اولین نمایش در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین در سال ۲۰۰۹ این فیلم در ابتدا نتوانست توزیع کننده‌ای پیدا کند. یک کمپین آنلاین هم توسط طرفداران گرینت جهت تضمین یک معامله برای توزیع‌کننده در سال ۲۰۱۰ صورت گرفت.[۵۳]

گرینت در سال ۲۰۱۰ در فیلم کمدی ترسناک هدف وحشی ساختهٔ جاناتان لین بازی کرد؛ امیلی بلانت و بیل نای از دیگر بازیگران این فیلم هستند. این فیلم بازسازی فیلم فرانسوی هدف متحرک[ن] در سال ۱۹۹۳ است، هدف وحشی با بودجه نسبتاً کم ۸ میلیون دلار آمریکا ساخته شد.[۵۴] فیلم شکست تجاری خورد و تنها ۳٫۴ میلیون دلار درآمد داشت[۵۵] و اکثراً نقدهای منفی را در رسانه‌ها به دنبال داشت که از آن به دلیل بی‌احترامی به فیلم اصلی و هدر دادن پتانسیل کمدی بازیگرانش انتقاد کردند.[۵۶] با این حال گرینت همچنان توجه مثبتی را به خود جلب کرد. ناتاشا هاجسون[و] دربارهٔ بازی گرینت گفت: «خوب است که می‌بینیم روپرت گرینت در نقشی غیر از نقش رون ویزلی خوب بازی می‌کند و واضح است که در حرفه‌اش پیش می‌رود».[۵۷]

در ژانویهٔ ۲۰۱۱ گرینت در برنامه کمدی محبوب بی‌بی‌سی با نام بیا با من پرواز کن[ه] حضور یافت، مت لوکاس و دیوید ویلیامز نیز در این برنامه حضور داشتند.[۵۸] در مارس ۲۰۱۱ او به عنوان شخصیت اصلی فیلم کم‌هزینه ضدجنگ نروژی با نام درون سپیدی به کارگردانی پیتر نائس[ی] انتخاب شد.[۵۹] تصویربرداری اصلی در آوریل شروع شد و پس از آن فیلم در لوکیشن فیلمبرداری شد.[۶۰] فیلم در سال ۲۰۱۲ اکران شد؛ داستان آن براساس یک حادثهٔ واقعی است که در ۲۷ آوریل ۱۹۴۰ رخ داد، زمانی که بمب‌افکن خلبان آلمانی لوفت‌وافه، هورست شوپیس در گروتلی توسط یک بلکبرن اسکوا از ناوگان نیروی دریایی سلطنتی سرنگون شد و پس از آن سقوط کرد و چندین خدمه آلمانی و بریتانیایی به‌طور اتفاقی در یک زمستان سخت در کلبه پناه گرفتند.[۶۰]

در اوت ۲۰۱۱ گرینت با تام فلتون دوست و همبازیش در فیلم‌های هری پاتر در لس آنجلس برای مجموعه پاییز/زمستان برند مد بند آو اوتسایدرز[اا] عکسبرداری کرد.[۶۱] در سپتامبر ۲۰۱۱ اعلام شد که گرینت صداپیشگی شخصیتی را در اقتباس سینمایی از پستچی پت به همراه دیوید تننت، استیون منگن و جیم برودبنت خواهد داشت. این پویانمایی در می ۲۰۱۴ منتشر شد.[۶۲] گرینت همچنین در موزیک ویدیوی آهنگ اد شیرن با نام «خانهٔ لگویی»[اب] حضور یافت که در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۱ منتشر شد.[۶۳]

۲۰۱۲-اکنون: کارهای بیشتر، تئاتر و تلویزیون[ویرایش]

در مارس ۲۰۱۲، آگهی تلویزیونی «از بریتانیا دیدن کنید» منتشر شد که در آن گرینت در کنار جولی والترز، میشل داکری و استیون فرای حضور داشت و تعطیلات در خانه را در بریتانیا تبلیغ می‌کرد. در اواخر همان ماه ورایتی گزارش داد که گرینت در کنار کلویی گریس مورتس برای فیلم درامر، یک فیلم بیوگرافی دربارهٔ دنیس ویلسون که درامر گروه بیچ بویز[اپ] بود، انتخاب شده‌است. در همان روز هالیوود ریپورتر آن را تأیید کرد و اعلام کرد که فیلمبرداری از ۱۵ ژوئن ۲۰۱۲ در کالیفرنیا و ساوانا، جورجیا آغاز خواهد شد.[۶۴][۶۵]

گرینت در سال ۲۰۱۲

در ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، گرینت مشعل المپیک ۲۰۱۲ لندن را در جریان انتقال مشعل المپیک حمل کرد. او به بی‌بی‌سی نیوز گفت «که این یک تجربهٔ غافلگیرکننده بود که امیدوارم برای همیشه آن را به خاطر بسپارم»[۶۶] و به دیلی تلگراف گفت: «شگفت‌انگیز بود، واقعاً فوق‌العاده بود. این یک افتخار است که بخشی از این هستم. من واقعاً افتخار می‌کنم.»[۶۷] در اکتبر ۲۰۱۲ او یک فیلم ۲۵ دقیقه‌ای ۳ بعدی با نام گنبد سیاره‌نما[ات] دربارهٔ امکان وجود حیات هوشمند در کیهان را روایت کرد.[۶۸] در ۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۳، پخش زندهٔ هالیوود ریپورتر اعلام کرد که گرینت در یک سربرنامه تلویزیونی برای سی‌بی‌اس به نام سوپر کلاید بازی خواهد کرد[۶۹] اما این کار تبدیل به سریال نشد. در ژوئیهٔ ۲۰۱۳، تأیید شد که گرینت اولین نقش خود را در تئاتر بازی خواهد کرد؛ او در اجرای دوم موجو، یک نمایش کمدی سیاه به کارگردانی جز باترورث، نقش سوئیتس[اث] را اجرا کرد که یک فرد محلی بود که مصرف بالای آمفتامین دارد، رفتار دوگانه‌ای دارد و همواره تهدیدات توخالی می‌کند. این نمایش که برندن کویل، بن ویشاو و دنیل میز نیز در آن نقش آفرینی کردند، براساس رویدادهای زندگی واقعی بود و از ۲۶ اکتبر ۲۰۱۳ تا ۸ فوریهٔ ۲۰۱۴ در تئاتر هارولد پینتر در لندن اجرا شد.[۷۰] گرینت برای نقش خود برنده جایزه واتس‌آن‌استیج[اج] برای بهترین بازیگر تازه‌وارد لندن شد.[۷۱]

گرینت (سمت چپ) در حین اجرای این فقط یک نمایش است در تئاتر جرالد شونفلد در سال ۲۰۱۴

در سپتامبر ۲۰۱۳ هالیوود ریپورتر تأیید کرد که گرینت در اقتباسی از مکبث[اچ] به نام دشمن انسان[اح] بازی خواهد کرد، در این فیلم شان بین، چارلز دنس، جیسون فلمینگ، جیمز دارسی، نیل مسکل و جو گیلگان حضور دارند و وینسنت رگان کارگردان آن است.[۷۲] فیلمبرداری این فیلم در ژانویهٔ ۲۰۱۴ در بریتانیا آغاز شد.[۷۳][۷۴] در ژوئن ۲۰۱۴ اعلام شد که گرینت اولین بازی خود را در برادوی در نقش فرانک فینگر[اخ] در نمایشنامه این فقط یک نمایش است در تئاتر جرالد شونفلد[اد] انجام خواهد داد که با متیو برودریک، ناتان لین، استاکرد چنینگ و مگان مولالی روی صحنه می‌رود. این نمایش از ۲۸ اوت ۲۰۱۴ تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۱۵ اجرا شد.[۷۵][۷۶]

از سال ۲۰۱۹، گرینت در نقش جولیان پیرس[اذ] در سریال ترسناک روانشناختی خدمتکار[ار] از اپل تی‌وی پلاس بازی کرده‌است. این سریال مورد تحسین منتقدان قرار گرفته‌است.[۷۷][۷۸] در دسامبر ۲۰۲۱ نمایش برای فصل چهارم و آخرین آن تمدید شد.[۷۹] گیرمو دل تورو کارگردان برنده جایزه اسکار دربارهٔ این سریال و بازی روپرت گرینت در توییتی گفت: «من از خدمتکار کاملاً لذت بردم. دیر به تماشای آن نشستم، اما این یک نمایش ظریف و زیبایی است و روپرت گرینت تقریباً آن را دربر می‌گیرد، همان‌طور که صحنه‌سازی و فیلمبرداری اینگونه است.»[۸۰]

گرینت در مجموعه تلویزیونی در سبک آنتولوژی نتفلیکس با نام قفسه عجایب[از] ساخته گیرمو دل تورو[اژ] و همچنین در فیلم ترسناک در کابین را بزن ساخته ام. نایت شامالان بازی خواهد کرد.[۸۱][۸۲] او همچنین با چندین بازیگر مجموعه فیلم هری پاتر برای ویژه برنامه اچ‌بی‌او مکس با نام بیستمین سالگرد هری پاتر: بازگشت به هاگوارتز گرد هم آمدند که این ویژه برنامه در اول ژانویه ۲۰۲۲ نمایش داده شد.[۸۳]

زندگی شخصی[ویرایش]

گرینت از سال ۲۰۱۱ با هنرپیشه جورجیا گروم در رابطه بوده‌است.[۸۴] آنها یک دختر دارند که در مهٔ ۲۰۲۰ به دنیا آمده‌است.[۸۴][۸۵]

در میان همه‌گیری آنفلوانزای ۱۰–۲۰۰۹، گرینت به آنفلوانزای خوکی مبتلا شد و از بیماری خفیفی رنج برد.[۸۶] او در حمل مشعل بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ شرکت کرد و شعله را از طریق هندون در شمال غربی لندن به خارج از دانشگاه میدلسکس حمل کرد.[۸۷]

او در نوامبر ۲۰۲۰ به اینستاگرام پیوست و عکسی از خود در حالی که دختر تازه متولد شده‌اش را در آغوش گرفته بود منتشر کرد.[۸۵] او در عرض چهار ساعت و یک دقیقه پس از ایجاد حساب کاربری خود به یک میلیون دنبال‌کننده رسید و رکورد قبلی گینس را برای سریعترین زمان برای رسیدن به یک میلیون دنبال‌کننده در این بستر را شکست.[۸۸]

گرینت یک دوستدار مشتاق فوتبال و از هواداران پرشور تیم تاتنهام هاتسپر است.[۸۹]

فعالیت‌های بشردوستانه[ویرایش]

گرینت از سازمان‌های خیریه مختلف از جمله اهدای وسایل شخصی[۹۰] به حراجی‌های خیریه حمایت کرده‌است. او در سال ۲۰۱۰ به همراه جیمز و الیور فلپس در رالی حواس‌پرتی[اس] شرکت کردند که برای مؤسسه ملی قایق نجات سلطنتی[اش] بریتانیا پول جمع‌آوری کرد.[۹۱] او یکی از بیش از ۴۰ نفری بود که طرح‌هایی را برای مجموعه کریسالیس برای آسایشگاه مراقبت کیچ[اص] در لوتون تولید کردند. قطعه او یک پروانه نقاشی شده بود که در سایت ای‌بی در مارس ۲۰۱۰ به حراج گذاشته شد.[۹۲][۹۳] گرینت در ماه مهٔ ۲۰۱۱ به همراه دیگر افراد مشهور در کمپین تبلیغاتی «میک ماین میلک»[اض] برای ترویج نوشیدن روزانه شیر شرکت کرد. تبلیغات او روی پوسترها و کناره‌های هزاران اتوبوس در سراسر بریتانیا دیده می‌شد.[۹۴] از سال ۲۰۱۱ او از جایزه ستاره کوچک برای تحقیقات سرطان انگلستان حمایت کرده‌است. او گفت: «من فکر می‌کنم که این فوق‌العاده است که مرکز تحقیقات سرطان بریتانیا از این طریق کمک می‌کند تا کمی جادو به زندگی کودکان بیاورد».[۹۵] در نوامبر ۲۰۲۰، گرینت به همراه هنرمندانی همچون دوآ لیپا، هری استایلز، امیلیا کلارک و جود لا از کمپین عشق را انتخاب کنید[اط] که به منظور کمک به پناهجویان شکل گرفته بود. با انتشار ویدیویی حمایت کردند.[۹۶][۹۷]

نقش‌آفرینی‌شناسی[ویرایش]

مقالهٔ اصلی: فهرست نقش‌آفرینی‌های روپرت گرینت

نامزدی‌ها و جایزه‌ها[ویرایش]

مقالهٔ اصلی: فهرست جایزه‌ها و نامزدی‌های روپرت گرینت

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ↑ Rupert Alexander Lloyd Grint
  2. ↑ Ron Weasley
  3. ↑ William Nighy
  4. ↑ Super Clyde
  5. ↑ Harold Pinter Theatre
  6. ↑ Jez Butterworth
  7. ↑ Nigel Grint
  8. ↑ Joanne Grint
  9. ↑ Top Hat Stage
  10. ↑ Screen School
  11. ↑ J.K. Rowling
  12. ↑ Susie Figgis
  13. ↑ Hogwarts
  14. ↑ Daniel Radcliffe
  15. ↑ Emma Watson
  16. ↑ Hermione Granger
  17. ↑ Alfonso Cuarón
  18. ↑ Mike Newell
  19. ↑ Grauman's Chinese Theater
  20. ↑ Otto
  21. ↑ Dana Stevens
  22. ↑ Slate
  23. ↑ Lou Lumenick
  24. ↑ The Big Seven
  25. ↑ Bonnie Wright
  26. ↑ Bruce Cook
  27. ↑ Andre Soares
  28. ↑ Alt Film Guide
  29. ↑ Cible Emouvante
  30. ↑ Natasha Hodgson
  31. ↑ Come Fly with Me
  32. ↑ Petter Næss
  33. ↑ Band of Outsiders
  34. ↑ Lego House
  35. ↑ The Beach Boys
  36. ↑ Planetarium Fulldome
  37. ↑ Sweets
  38. ↑ WhatsOnStage Award
  39. ↑ Macbeth
  40. ↑ Enimy of Man
  41. ↑ Frank Finger
  42. ↑ Gerald Schoenfeld Theatre
  43. ↑ Julian Pearce
  44. ↑ Servant
  45. ↑ Cabinet of Curiosities
  46. ↑ Guillermo del Toro
  47. ↑ Wacky Rally
  48. ↑ Royal National Lifeboat Institution
  49. ↑ Keech Hospice Care
  50. ↑ Make Mine Milk
  51. ↑ Choose Love

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Benedict, David (14 November 2013). "West End Review: 'Mojo'".
  2. ↑ "Ron Weasley (Note: Click appropriate actor's image, click "Actor Bio")". برادران وارنر. Archived from the original on 10 April 2006. Retrieved 8 June 2011.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ "Rupert Grint biography". biography.com. Retrieved 26 October 2013.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ O'Sullivan, Michael (6 November 2006). "Rupert Grint: In the Driver's Seat Now". The Washington Post. Retrieved 8 June 2011.
  5. ↑ "Things You Might Not Know About Watton-st-Stone". www.hertfordshirelife.co.uk/. 17 February 2016. Archived from the original on 31 اكتبر 2020. Retrieved 2 May 2020. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  6. ↑ "Harry Potter star's 'disgust' at schoolfriend's sex charge". Metro.co.uk. 4 September 2007.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ Whitty, Stephen (19 November 2010). "Rupert Grint interview: 'Potter' star chats about famed role in blockbuster series". New Jersey On-Line. Retrieved 6 June 2011.
  8. ↑ Hiscock, John (29 June 2007). "How Harry Potter and friends grew up". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 10 January 2022. Retrieved 6 June 2011.
  9. ↑ Linder, Brian (30 March 2000). "Chris Columbus Talks Potter". IGN. Archived from the original on 6 December 2008. Retrieved 6 June 2011.
  10. ↑ Palmer, Martyn (3 November 2001). "When Danny Met Harry". The Times. UK: Times Newspapers. pp. 28–30 (Times Magazine supplement).
  11. ↑ "Daniel Radcliff, Rupert Grint and Emma Watson Bring Harry, Ron and Hermione to Life for Warner Bros. Pictures Harry Potter and the Sorcerer's Stone". Warner Bros. 21 August 2000. Archived from the original on 4 April 2007. Retrieved 6 June 2011.
  12. ↑ "Rupert Grint: Teenage Ice Cream Man". CBS News. CBS Interactive Inc. 17 July 2007. Retrieved 6 June 2011.
  13. ↑ "2001 Worldwide Grosses". Box Office Mojo. Retrieved 6 June 2011.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ ۱۴٫۳ "Rupert Grint". The-Numbers.com. Nash Information Services, LLC. Retrieved 6 June 2011.
  15. ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ ۱۵٫۲ "Rupert Grint". Rotten Tomatoes. Flixster. Retrieved 28 May 2011.
  16. ↑ "Twenty-Third Annual Young Artist Awards 2002". Young Artist Awards.
  17. ↑ "2002 6th Annual SATELLITE™ Awards". Satellite Awards. Archived from the original on 10 May 2011. Retrieved 5 June 2011.
  18. ↑ Turan, Kenneth (15 November 2002). "Harry Potter and the Chamber of Secrets". Los Angeles Times. Archived from the original on 28 December 2005. Retrieved 22 September 2007.
  19. ↑ Rainer, Peter (16 January 2003). "Chamber Made". New York. Retrieved 6 June 2011.
  20. ↑ A. O. Scott (3 June 2004). "Harry Potter and the Prisoner of Azkaban: Film review". The New York Times. Archived from the original on 25 May 2008. Retrieved 23 September 2007.
  21. ↑ Arthur, Nicole (4 June 2004). "Cuaron's Magic Touch". The Washington Post. Retrieved 6 June 2011.
  22. ↑ "2004 WORLDWIDE GROSSES". Box Office Mojo. Retrieved 6 June 2011.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ "Daniel Radcliffe, Emma Watson and Rupert Grint". IGN. 15 November 2005. Retrieved 6 June 2011.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ "Interview with Rupert Grint". IGN. 26 June 2007. Retrieved 6 June 2011.
  25. ↑ "Harry Potter and the Goblet of Fire (2005)". Rotten Tomatoes. Flixster. Retrieved 6 June 2011.
  26. ↑ "All Time worldwide opening records". Box Office Mojo. Retrieved 25 September 2007.
  27. ↑ "David Yates to Direct 'Harry Potter and the Order of the Phoenix'". Box Office Mojo. 19 January 2005. Retrieved 6 June 2011.
  28. ↑ "Hollywood Blvd Celebrates Potter's 'Wands of Fame'". KCBS-TV. CBS. 9 July 2007. Archived from the original on 27 September 2007. Retrieved 10 July 2007.
  29. ↑ Rosenberg, Adam (15 July 2009). "'Harry Potter and the Half-Blood Prince' Breaks Midnight Records". MTV. Retrieved 28 May 2011.
  30. ↑ Grey, Brandon (16 July 2009). "Sixth 'Harry Potter' Posts Franchise-Best Opening Day". Box Office Mojo. Retrieved 28 May 2011.
  31. ↑ Yamato, Jen. "How Good is Harry Potter and the Half-Blood Prince?". Rotten Tomatoes. Flixster. Retrieved 2 June 2011.
  32. ↑ "Harry Potter and the Half-Blood Prince". Metacritic. CBS Interactive Inc. Retrieved 2 June 2011.
  33. ↑ "BRAVO OTTO-Wahl 2010!". Bravo (به آلمانی). Retrieved 5 June 2011.
  34. ↑ "Harry Potter Will Be Played by Daniel Radcliffe in Final Two Flicks". MTV. 2 March 2007. Retrieved 28 May 2011.
  35. ↑ Edidin, Peter (24 March 2007). "Gang's all here". The New York Times.
  36. ↑ Richards, Olly (14 March 2008). "Potter Producer Talks Deathly Hallows". Empire. Bauer Consumer Media. Retrieved 6 June 2011.
  37. ↑ Ditzian, Eric (21 June 2010). "Daniel Radcliffe Recalls 'Weeping' During Final 'Harry Potter' Shoot". MTV. Retrieved 6 June 2011.
  38. ↑ Subers, Ray (21 November 2010). "Around-the-World Roundup: 'Deathly Hallows' Scores Top Non-Summer Opening Ever". Box Office Mojo. Retrieved 28 May 2011.
  39. ↑ Stevens, Dana (18 November 2010). "Harry Casts a Spell". اسلیت. Retrieved 6 June 2011.
  40. ↑ Morgenstern, Joe (18 November 2010). "'Harry Potter' and the Endless Ending". The Wall Street Journal. Retrieved 6 June 2011.
  41. ↑ Lou Lumenick (18 November 2010). "Weary Potter". New York Post. Paul Carlucci. Retrieved 6 June 2011.
  42. ↑ MTV Movie Award Staff (3 May 2011). "'Eclipse,' 'Inception' Lead 2011 MTV Movie Awards Nominations". MTV. Retrieved 30 May 2011.
  43. ↑ "Nominees and Trailers". National Movie Awards.
  44. ↑ Nordyke, Kimberly (26 November 2010). "Daniel Radcliffe on the Differences Between 'Deathly Hallow' Parts 1 and 2". The Hollywood Reporter. Retrieved 6 June 2011.
  45. ↑ Hornaday, Ann (13 July 2011). "Harry Potter and the Deathly Hallows – Part 2". The Washington Post. Archived from the original on 13 July 2011. Retrieved 4 September 2011.
  46. ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ Gray, Brandon (16 July 2011). "'Harry Potter' Conjures Opening Day Record". Box Office Mojo. Retrieved 4 September 2011.
  47. ↑ Gray, Brandon (18 July 2011). "Weekend Report: 'Harry' Makes History". Box Office Mojo. Retrieved 4 September 2011.
  48. ↑ tzekoulis (7 July 2011). "J.K. Rowling's Emotional Speech at the Harry Potter and the Deathly Hallows Part 2 London Premiere". Archived from the original on 2021-12-11. Retrieved 2 October 2016 – via YouTube.
  49. ↑ Gray, Brandon (22 June 2022). "Interview: Rupert Grint Talks 'Servant' and Reflects Back On 'Harry Potter'". AwardsRadar. Retrieved 5 July 2022.
  50. ↑ Waldron-Mantgani, Ian (28 May 2002). "Review: Thunderpants". UK Critic.
  51. ↑ "DRIVING LESSONS – Rupert Grint, Julie Walters". Alt Film Guide. 28 September 2006. Retrieved 8 June 2011.
  52. ↑ ۵۲٫۰ ۵۲٫۱ Vineyard, Jennifer (29 September 2008). "Rupert Grint Gets Bloody for 'Cherrybomb' – Check Out Exclusive Photos!". MTV. Archived from the original on 12 March 2010. Retrieved 8 June 2011.
  53. ↑ "Fans secure film deal for Grint". BBC News. 5 October 2009. Retrieved 8 June 2011.
  54. ↑ Dawtrey, Adam (18 May 2008). "CinemaNX boards trio". Variety. Retrieved 7 June 2011.
  55. ↑ "Wild Target". Box Office Mojo. Retrieved 7 June 2011.
  56. ↑ "Wild Target (2009)". Rotten Tomatoes. Flixster. Retrieved 7 June 2011.
  57. ↑ "Wild Target review – Best For Film – Film reviews and movie news". Bestforfilm.com. 24 June 2010. Retrieved 9 October 2011.
  58. ↑ "Rupert Grint Cameo Appearance In "Come fly with me"". Teen Stars World. Flixster. Retrieved 15 January 2011.
  59. ↑ "Rupert Grint to star in Comrade". Harry Potter Fans. 24 March 2011. Retrieved 9 November 2011.
  60. ↑ ۶۰٫۰ ۶۰٫۱ Jensen, Rossing (6 April 2011). "Rupert Grint starts shooting Norwegian WWII epic Comrade". Screen Daily. Retrieved 7 June 2011.
  61. ↑ "Harry Potter stars give modelling a whirl". Marie Claire. September 2011. Archived from the original on 12 August 2016. Retrieved 18 March 2016.
  62. ↑ Kemp, Stuart (16 September 2011). "Rupert Grint Joins Voice Cast for Big-Screen Version of British Kids' TV Show 'Postman Pat'". The Hollywood Reporter. Retrieved 9 October 2011.
  63. ↑ "Music Video: Ed Sheeran "Lego House" Starring Rupert Grint". The Round Table Online. Associated Newspapers Ltd. 21 October 2011. Archived from the original on 24 January 2012. Retrieved 21 October 2011.
  64. ↑ Stewart, Andrew (14 March 2012). "Moretz, Grint join 'Drummer' cast". Variety.
  65. ↑ "chloe moretz rupert grint join beach boy biopic". The Hollywood Reporter. Retrieved 5 February 2016.
  66. ↑ Harry Potter star Rupert Grint carries Olympic Flame. BBC. Retrieved on 25 July 2012
  67. ↑ "London 2012 Olympics: Harry Potter star Rupert Grint carries torch". The Daily Telegraph. Retrieved on 26 July 2012
  68. ↑ "Meet our Narrator". 10 December 2012. Archived from the original on 1 December 2016. Retrieved 1 May 2013.
  69. ↑ Goldberg, Lesley (13 February 2013). "'Harry Potter's' Rupert Grint to Star in CBS' Greg Garcia Comedy 'Super Clyde'". Hollywood Reporter. Retrieved 1 May 2013.
  70. ↑ "Rupert Grint Confirmed For West End London Debut In Mojo October 26", SnitchSeeker.com, Retrieved on 25 July 2013
  71. ↑ Daniel Radcliffe and Rupert Grint win at WhatsOnStage Awards, telegraph.co.uk, Retrieved on 26 February 2014
  72. ↑ "Rupert Grint, Sean Bean join 'Macbeth' adaptation 'Enemy of Man'". hypable.com. 6 September 2013. Retrieved 2 October 2016.
  73. ↑ Toronto: Rupert Grint Lined Up for Macbeth Adaptation The Hollywood Reporter.com, Retrieved on 6 September 2013
  74. ↑ Rupert Grint in Hunger TV photo shoot preview, Enemy of Man filming in January 2014 Snitchseeker.com, Retrieved on 6 September 2013
  75. ↑ ""Harry Potter" Star Rupert Grint Joins "It's Only a Play"". NBC New York. NBC News. 22 June 2014. Retrieved 22 June 2014.
  76. ↑ Rooney, David (17 June 2014). "Rupert Grint to Make Broadway Debut". The Hollywood Reporter. Retrieved 27 June 2014.
  77. ↑ Otterson, Joe (22 November 2019). "'Servant' Renewed for Season 2 at Apple Ahead of Series Premiere". Variety. Archived from the original on 23 November 2019.
  78. ↑ Haring, Bruce (22 October 2020). "M. Night Shyamalan's 'Servant' Unveils Second Season Trailer, Sets AppleTV+ Date". Deadline Hollywood. Archived from the original on 22 October 2020. Retrieved 22 October 2020.
  79. ↑ Porter, Rick (2021-12-14). "'Servant' Renewed for Fourth and Final Season at Apple TV+". The Hollywood Reporter (به انگلیسی). Retrieved 2022-02-13.
  80. ↑ Porter, Rick (2021-12-14). "Harry Potter's Rupert Grint signs up for Netflix horror series alongside Walking Dead and Punisher stars". digitalspy (به انگلیسی). Retrieved 2022-02-13.
  81. ↑ Kroll, Justin (30 November 2021). "Rupert Grint Joins Ensemble Of Guillermo Del Toro's Netflix Anthology Series". Deadline Hollywood. Archived from the original on 30 November 2021. Retrieved 30 November 2021.
  82. ↑ Kroll, Justin (16 February 2022). "Rupert Grint And Nikki Amuka-Bird Join Dave Bautista In M. Night Shyamalan's 'Knock At The Cabin'". Deadline Hollywood. Archived from the original on 16 February 2022. Retrieved 16 February 2022.
  83. ↑ "Harry Potter cast return to Hogwarts to mark 20th anniversary of first film". The Guardian. Retrieved 24 December 2021.
  84. ↑ ۸۴٫۰ ۸۴٫۱ Pasquini, Maria; Leon, Anya (7 May 2020). "Rupert Grint Is a Dad! Actor Welcomes a Daughter with Longtime Love Georgia Groome". People. Archived from the original on 8 May 2020. Retrieved 7 May 2020.
  85. ↑ ۸۵٫۰ ۸۵٫۱ Calvario, Liz (10 November 2020). "Rupert Grint Shares First Photo of Daughter and Reveals Her Name". Entertainment Tonight. Archived from the original on 10 November 2020. Retrieved 10 November 2020.
  86. ↑ "Harry Potter star 'had swine flu'". BBC News. 4 July 2009. Archived from the original on 5 July 2009.
  87. ↑ "Harry Potter star Grint carries Olympic flame". Yahoo! News. 25 July 2012. Archived from the original on 28 July 2012. Retrieved 28 July 2012.
  88. ↑ Punt, Dominic (13 November 2020). "Rupert Grint shatters Instagram followers record". Guinness World Records. Archived from the original on 13 November 2020. Retrieved 13 November 2020.
  89. ↑ "5 Famous Tottenham Hotspur fans". Sportskeeda. 6 June 2014. Retrieved 23 January 2021.
  90. ↑ "Stars donate clothes to cancer charity auction". OK!. 25 March 2010. Archived from the original on 23 August 2012. Retrieved 5 June 2011.
  91. ↑ "James and Oliver Phelps – Actors". Royal National Lifeboat Institution. Archived from the original on 27 July 2011. Retrieved 5 June 2011.
  92. ↑ "Harry Potter's Rupert Grint turn artist for charity". Metro. 1 March 2010. Archived from the original on 2 March 2017. Retrieved 5 June 2011.
  93. ↑ "Keech Hospice Care". keech.org.uk. Archived from the original on 30 March 2019. Retrieved 13 July 2019.
  94. ↑ "Rupert Grint joins celebrities backing milk campaign". CBBC. BBC. 9 May 2011.
  95. ↑ "Harry Potter star in search for courageous cancer children in Birmingham". Birmingham Mail. 21 November 2011. Archived from the original on 23 July 2012. Retrieved 21 November 2011.
  96. ↑ "Rupert Grint, Jude Law, and Gemma Chan Among Backers of "Choose Love" Campaign". Mugglenet. 16 December 2020. Archived from the original on 26 September 2021. Retrieved 4 July 2022.
  97. ↑ "Rupert Grint, Harry Styles and Emilia Clarke Take Part in the "Choose Love" Campaign". beautifulballad. 18 November 2020. Archived from the original on 3 July 2022. Retrieved 4 July 2022.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=روپرت_گرینت&oldid=38734783»