زبان‌های آستوری-لئونی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آستوری-لئونی
آستوری-لئونی
Asturllionés
پراکنش:	اسپانیا (آستوریاس، شمال غرب کاستیا و لئون) و مناطق مرزی در شمال شرق پرتغال
تبار:	هندواروپایی ایتالی رومی غربی ایبرو-رومی ایبریایی غربی آستوری-لئونی; ; ; ; ; ;
زیرگروه‌ها:	آستوری لئونی میراندی اکسترمادورایی کانتابری
گلاتولوگ	astu1244 (Asturo-Leonese); extr1243 (Extremaduran)
	مناطق آستوری-لئونی‌زبان

زبان‌های آستوری-لئونی شاخه‌ای از زبان‌های رومی رایج در شبه جزیره ایبری هستند که از دسته زبان‌های ایبریایی-رومی بشمار رفته و در حدود سیصد الی چهارصد و پنجاه هزار تن گویشور در کشورهای اسپانیا و پرتغال دارند. تا سال ۱۹۰۶ این زبان‌های شاخه ای از زبان اسپانیایی محسوب می‌شدند اما در آن سال رامون منندز پیدال نشان داد که این زبان‌ها به زبان لاتین بازمی‌گردند. زبان‌های آستوری لئونی شامل زبان می‌راندی، زبان آستوریایی و زبان لئونی می‌شوند. زبان می‌راندی در پرتغال به عنوان یکی از زبان‌های رسمی شناخته شده‌است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Asturo-Leonese". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Extremaduran". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)