زبان‌های اورالی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اورالی
پراکنش:اروپای مرکزی، اروپای شرقی، اروپای شمالی و شمال آسیا
تبار:یکی از اصلی‌ترین خانواده‌های زبانی
نیا:نیااورالی
زیرگروه‌ها:
ایزو ۵–۶۳۹urj
گلاتولوگural1272[۱]
{{{mapalt}}}
گستره جغرافیایی زبان‌های اورالی

زبان‌های اورالی یک خانواده زبانی از ۳۸ زبان است و حدود ۲۵ میلیون گویشور، عمدتاً در شمال اوراسیا دارد. بیشترین گویشوران زبان‌های اورالی زبانهای مجاری، فنلاندی و استونیایی هستند؛ زبان‌های مهم دیگر این خانوادهٔ زبانی عبارتند از: ارزیا، موکشا، ماری، اودمورت، زبان‌های سامی و کومی که در مناطق شمالی اسکاندیناوی و فدراسیون روسیه صحبت می‌شود.

نام اورالی از وطن اصلی آن گرفته شده‌است که معمولاً فرض بر این است که در جایی در مجاورت رشته‌کوه اورال بوده‌است.

زبان‌های فینو-اوگری را به‌طور گسترده بدون زبان‌های سامویدی در نظر می‌گیرند؛ اگرچه کسانی که چنین نظریه‌ای را قبول ندارند زبان‌های فینو-اوگری و اورالی را به‌عنوان مترادف به‌کار می‌برند.

تعداد زبان‌های اورالی[ویرایش]

تعداد نسبی گویشوران زبانهای اورالی[۲]
زبان مجاری
۶۰٪
زبان‌های فینی
۲۶٪
زبان استونیایی
۵٫۵٪
زبان ماری
۲٫۳٪
زبان اودمورت
۲٫۲٪
زبان‌های موردوویایی
۲٫۰٪
زبان کومی
۱٫۵٪
زبان کارلیایی
۰٫۲۷٪
زبان ننتسی
۰٫۱۵٪
زبان سامی شمالی
۰٫۱۲٪
زبان خانتی
۰٫۰۷٪
دیگر
۰٫۰۷٪

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Uralic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  2. Russian figures from the 2010 census. Others from EU 2012 figures or others of comparable date.