زبان‌های جنوب آسیا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زبان‌های جنوب آسیا (انگلیسی: Languages of South Asia) دلالت بر زبان مردم جنوب آسیا دارد و این منطقه خانه چندصد زبان است.

هند[ویرایش]

بیشتر زبان‌های رایج در هند به ترتیب زبان‌های هندواروپایی (۷۴ درصد)، زبان‌های دراویدی (۲۴ درصد)، زبان‌های استرا-آسیایی (۱٫۲ درصد)، خانواده زبان‌های تبتی-برمه ای (۰٫۶ درصد) و برخی زبان‌های هیمالیایی که دسته بندی نشده اند، است. به‌طور کلی ۴۶۱ زبان زنده در هند وجود دارد. زبان هندوستانی گسترده‌ترین زبان در هند است. سرشماری هند، گسترده‌ترین تعریف ممکن از هندی را به عنوان مجموعه گسترده ای از زبان‌های هندی را داشته‌است. گویشوران بومی (زبان مادری یا اصلی) زبان هندی حدود 39 درصد از مردم هند محاسبه شده‌است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

• مردمان هندی (اقوام هندی تبار)

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Languages of South Asia». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ مارس ۲۰۱۷.

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.