زبان‌های سلتی جزیره‌ای - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

Insular Celtic
پراکنش:بروتانی, کورن وال, ایرلند, جزیره من, اسکاتلند, و ولز
تبار:هندواروپایی
زیرگروه‌ها:
گلاتولوگ1254 Insu 1254[۱]

زبان‌های سِلتی جزیره‌ای[۲] یکی از دو شاخهٔ زبان‌های سلتی است که خاستگاهش جزایر بریتانیا می‌باشد. شاخهٔ دیگر این زبان‌ها زبان‌های سلتی قاره‌ای‌اند که خاستگاهشان اروپای قاره‌ای و آناتولی است. زبان‌های سلتی برجای ماندهٔ کنونی همه از این شاخه‌اند. خود زبان‌های سلتی جزیره‌ای هم به دو شاخهٔ زیر بخش می‌شوند:

جدول زیر دگرگونی آوای ک به پ را در زبان‌های سلتی نشان می‌دهد:

نیاسلتی گالیش ولزی کورنی برتون ایرلندی نخستین' ایرلندی امروزی گالیک اسکاتلندی مانکس فارسی
*kʷennos pennos pen penn penn qennos ceann ceann kione "سر"
*kʷetwar- petor pedwar peswar pevar *qetwar- ceathair ceithir kiare "چهار"
*kʷenkʷe pempe pump pymp pemp *qenqe cúig còig queig "پنج"
*kʷeis pis pwy piw piv *qeis (older cia) cò/cia quoi "چه کسی"

منبع

[ویرایش]

Wikipedia contributors, "Insular Celtic languages," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Insular_Celtic_languages&oldid=473622593 (accessed February 7, 2012).

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). 1254 "سِلتی جزیره ای". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Check |chapterurl= value (help); Invalid |display-editors=4 (help)
  2. Insular Celtic languages