زبان اشکاشمی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زبان اشکاشمی یا اشکشمی زبانی ایرانی از شاخهٔ زبان‌های پامیری است. گویشوران بدین زبان در سه کشور تاجیکستان در ولایت مختار کوهستان بدخشان، افغانستان در ولایت بدخشان و در چیترال پاکستان می‌زیند. نام این زبان منسوب به شهر اشکاشم در مرز میان تاجیکستان و افغانستان است که در روستاهای نزدیکی این شهر هنوز گویشورانی بدین زبان زندگی‌می‌کنند.

اشکاشمی به گویش سنگلیچی که در افغانستان رواج‌دارد نزدیک است.

منابع[ویرایش]

• لغتنامهٔ دهخدا، مدخل زبان اشکاشمی