زبان بهیلی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بهیلی
بهیلی
भीली
زبان بومی در	هندوستان
منطقه	مادایا پرادش، گجرات، راجستان، مهاراشترا
شمار گویشوران	۱.۵ میلیون (بدون تاریخ)
تبار	هندواروپایی زبان‌های هندوایرانی زبان‌های هندوآریایی شاخهٔ باختری بهیل مرکزی بهیلی; ; ; ; ; ;
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	در زمان‌های گوناگون:; ; bhb – Bhili (Bhagoria, Bhilboli, Patelia); ; gas – Adiwasi Garasia; ; gra – Rajput Garasia (Dungri)

زبان بهیلی یکی از زبان‌های هندوآریایی وابسته به شاخهٔ باختری آن است که در غرب مرکزی هند و نیز در بخش احمدآباد در شرق این کشور گویشورانی دارد. این زبان از شاخهٔ زبان‌های بهیل است و با زبان‌های گجراتی و راجستانی در پیونداست. برای نگارش آن از گونه‌ای از خط دیواناگری بهره‌می‌برند.

منابع[ویرایش]

↑ Bhili (Bhagoria, Bhilboli, Patelia) منبع در اتنولوگ (16th ed., 2009)
Adiwasi Garasia منبع در اتنولوگ (16th ed., 2009)
Rajput Garasia (Dungri) منبع در اتنولوگ (16th ed., 2009)

Wikipedia contributors، "Bhili language،" Wikipedia، The Free Encyclopedia، http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Bhili_language&oldid=509195871 (accessed October 27، 2012).