زبان خارجه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زبان خارجه (انگلیسی: Foreign language) زبانی است که در کشور بیگانه نسبت به سخنور تکلم می‌شود. همچنین زبانی محسوب می‌شود که زبان مادری فرد نیست. به عنوان مثال فردی که زبان مادری وی انگلیسی است اگر در اسپانیا زندگی کند برای او زبان اسپانیایی زبان خارجه محسوب می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

• زبان اول
• زبان دوم

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Foreign language». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۹.