زبان شانگهایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شانگهایی
شانگهایی
上海話 / 上海话, Zaonhegho; 上海閒話 / 上海闲话, Zaonhe-ghegho; 滬語 / 沪语, Wu nyu
بیان	[z̥ɑ̃̀héɦɛ̀ɦò], [ɦùɲý]
زبان بومی در	چین
منطقه	شانگهای و مناطق اطراف دلتای رود یانگ تسه
قومیت	مردم شانگهایی
شمار گویشوران	۱۰–۱۴ میلیون (۲۰۱۳)
تبار	چینی-تبتی چینی وو تایهو سو–هو–جیا شانگهایی; ; ; ; ;
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	–
ایزو ۶–۶۳۹	suji
فهرست لینگوییست	wuu-sha
گلاتولوگ	shan1293 (شانگهایی)
زبان‌شناسی	79-AAA-dbb>
	نقشه گویش‌های وو، شانگهایی به رنگ جگری در گوشهٔ بالا و راست تصویر
	این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

زبان شانگهایی (چینی ساده‌شده: 上海话، چینی سنتی: 上海話، پین‌یین: Zaonhegho) یا زبان هو گونه‌ای از چینی وو است که در مناطق مرکزی شهر شانگهای تکلم می‌شود. گویشوران این زبان دارای فهم متقابل نسبت به سایر زبان‌های چینی مثل ماندارین نیستند. شانگهایی زبان میانجی تمام ناحیه دلتای رود یانگ تسه و با حدود ۱۴ میلیون سخنور، بزرگترین تک‌زبان چینی وو است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "شانگهایی". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shanghainese». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۲۰.

شانگهایی
上海話 / 上海话, Zaonhegho 上海閒話 / 上海闲话, Zaonhe-ghegho 滬語 / 沪语, Wu nyu
بیان	[z̥ɑ̃̀héɦɛ̀ɦò], [ɦùɲý]
زبان بومی در	چین
منطقه	شانگهای و مناطق اطراف دلتای رود یانگ تسه
قومیت	مردم شانگهایی
شمار گویشوران	۱۰–۱۴ میلیون (۲۰۱۳)
تبار	چینی-تبتی چینی وو تایهو سو–هو–جیا شانگهایی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	–
ایزو ۶–۶۳۹	`suji`
فهرست لینگوییست	`wuu-sha`
گلاتولوگ	`shan1293` (شانگهایی)^[۱]
زبان‌شناسی	`79-AAA-dbb>`
نقشه گویش‌های وو، شانگهایی به رنگ جگری در گوشهٔ بالا و راست تصویر
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.