زبان شینا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شینا
شینا
زبان بومی در	کشمیر تحت اشغال دو کشور پاکستان، هندوستان
منطقه	بلتستان و ایبت آباد
شمار گویشوران	۲۱۰۰۰ تن در هندوستان (بدون تاریخ)
تبار	هندواروپایی زبان‌های هندوآریایی داردی زبان‌های شینا شینا; ; ; ;
سامانه نوشتاری	الفبای عربی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	scl
	این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

زبان شینا(ݜِݨیاٗ) زبانی از شاخهٔ زبان‌های داردی است که در منطقهٔ بلتستان پاکستان کوهستان نیز جامو و کشمیر هند نیز در افغانستان استان کنر، گویشورانی دارد. گویشوران گویش‌های چندگانهٔ این زبان را تقریباً دو میلیون تن برآورد کرده‌اند. برخی شینا زبانان در شهرهای بزرگ پاکستان از قبیل کراچی، حیدرآباد، ایبت‌آباد، لاهور، راولپندی و اسلام‌آباد جاگیرشده‌اند.

مقایسه روزهای هفته در سانسکریت و شینا[ویرایش]

حروف مخصوصِ زبان شینا که در زبان اردو نیستند هفت می باشد.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shina language». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ نوامبر ۲۰۱۲.