زبان گارو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گارو
A·chik (আ·চিক)
زبان بومی درهند، بنگلادش
منطقهمگالایا، آسام، بنگلادش
قومیتگارو
شمار گویشوران
۱٬۱۴۵٬۳۲۳  (۲۰۱۱)[۱]
گویش‌ها
Am·beng
A·we
Matchi
Dual
Gara-Ganching
Chisak
خط بنگالی-آسامی، خط لاتین، A-Chik Tok'birim
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹grt
گلاتولوگgaro1247[۲]

زبان گارو (আ·চিক) یک زبان چینی-تبتی است که در هند در مناطق تپه‌های گارو در مگالایا، برخی از مناطق آسام و در گروه‌های کوچکی در تریپورا گویش می‌شود. این زبان همچنین در مناطق خاصی از بنگلادش نیز صحبت می‌شود. طبق سرشماری سال ۲۰۰۱، حدود ۸۸۹٬۰۰۰ گویشور گارو فقط در هند وجود دارد. ۱۳۰٬۰۰۰ تن دیگر نیز در بنگلادش یافت می‌شوند.

واج‌شناسی[ویرایش]

همخوان‌ها[ویرایش]

لبی دندانی لثوی کامی نرم‌کامی چاکنایی
انسدادی بی‌واک p (pʰ) t̪ (t̪ʰ) t͡ʃ k (kʰ) ʔ
واک‌دار ب d͡ʒ ɡ
خیشومی متر n ŋ
سایشی s h
زنشی ɾ
کناری l
ناسوده w j

واکه‌ها[ویرایش]

پیشین مرکزی پسین
بسته i ɨ u
میانه e o
باز a

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Statement 1: Abstract of speakers' strength of languages and mother tongues - 2011". www.censusindia.gov.in. Office of the Registrar General & Census Commissioner, India. Retrieved 2018-07-07.
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Garo". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)

پیوند به بیرون[ویرایش]