زنان در ترکیه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زنان در ترکیه

دو دختر اهل ترکیه که پرچم‌های آمریکا و ترکیه را حمل می‌کنند.
شاخص نابرابری جنسیتی
ارزش	۰٫۳۶۶ (۲۰۱۲)
رُتبه	۶۸ام
مرگ مادر (در هر ۱۰۰٬۰۰۰)	۲۰ (۲۰۱۰)
سهم زنان در دولت‌ها	۱۴٫۲٪ (۲۰۱۲)
زنان بالای ۲۵ سال با آموزش متوسطه	۲۶٫۷٪ (۲۰۱۰)
زنان کارمند و شاغل	۳۲٫۲٪
گزارش جهانی فاصله جنسیتی
ارزش	۰٫۶۲۸ (۲۰۱۸)
رُتبه	۱۳۰ام از مجموعِ ۱۴۴

زنان در ترکیه به زنانی اشاره دارد که در کشور ترکیه زاده شده‌اند یا در این کشور زندگی می‌کنند. تبعیض جنسیتی بر اساس قانون اساسی ترکیه ممنوع است. جنبش فمینیستی ترکیه در قرن نوزدهم و در زمان فروپاشی امپراتوری عثمانی آغاز شد. آرمان برابری جنسیتی پس از اعلام جمهوری ترکیه، توسط دولت مصطفی کمال آتاتورک پذیرفته شد و اصلاحات بزرگی پس از آن انجام پذیرفت. جامعه ترکیه مرد سالار است، با این حال سوابق تاریخی هم وجود دارد که نشان می‌دهد زنان در جامعه کشور نقش مهمی داشته‌اند.

زنان در ترکیه از نابرابری‌های جنسیتی در آموزش و اشتغال رنج می‌برند با این حال در دهه‌های اخیر شرایط آنان بسیار بهتر شده‌است. زنان در این کشور از آزادی‌های اجتماعی بهتری نسبت به کشورهای جهان سوم برخوردارند. به نحوی که برخی از زنان از کشورهای همسایه برای ادامه فعالیت و بهبود وضعیت شغلی خود به ترکیه مهاجرت می‌کنند. با این وجود آزادی‌ها و عدالت اجتماعی برای زنان ترکیه‌ای، قابل قیاس با کشورهای توسعه‌یافته نیست.

خشونت علیه زنان[ویرایش]

متلک‌گویی، مزاحمت خیابانی و مورد تعقیب و تجاوز جنسی قرار گرفتن از مشکلات زنان در ترکیه است که می‌تواند هر زنی در هر نوع پوششی را مورد آزار قرار دهد. بسیاری از زنان ترکیه به این مشکلات جامعه معترض هستند و در تظاهرات‌ها و شبکه‌های اجتماعی، به آزردن زنان اعتراض کرده‌اند.^[۱][۲][۳] برن سات، هنرپیشه اهل ترکیه نیز تجارب خود دربارهٔ آزارهای جنسی در کشور را به اشتراک گذاشته‌است.^[۴]

چون دولت ترکیه هیچ آمار رسمی درباری قتل زنان منتشر نمی‌کند بیشتر این آمارها از توسط سازمان‌های مردم‌نهاد منتشر می‌شوند.^[۵]

خشونت خانگی[ویرایش]

طبق یک پژوهش در سال ۲۰۰۲ که در ترکیه انجام شد ۳۶/۴٪ زنان از خشونت فیزیکی شکایت کردند و ۷۱٪ خشونت فیزیکی، روانی یا جنسی در دوران بارداری را تجربه کرده بودند.^[۶]

حق انتخاب پوشش[ویرایش]

در سپتامبر سال ۲۰۱۶ زنی به نام عایشه‌گل ترزی به‌خاطر نوع پوشش در اتوبوس عمومی توسط یک مرد مورد حمله فیزیکی قرار گرفت. در فیلمی که از این حادثه ضبط شده بود شنیده می‌شود که مرد مهاجم او را شیطان خطاب می‌کند و می‌گوید زنانی که شلوارک می‌پوشند باید بمیرند. تظاهراتی در حمایت از این زن در استانبول برگزار شد و تظاهرکنندگان خواهان تمرکز بیشتر دولت برای پایان دادن خشونت علیه زنان شدند.^[۷]

در ژوئیه سال ۲۰۱۷ صدها زن در استانبول در اعتراض به آزار‌هایی که در فضاهای عمومی به‌خاطر نوع پوششان می‌بینند تظاهرات کردند.

در ۱۰ اوت ۲۰۱۷ دو زن توسط دو مرد موتورسوار مورد آزار جنسی قرار گرفتند. پس از درخواست کمک این دو زن از دو پلیسی که در آن خیابان بودند، یکی از پلیس‌ها یکی از زنان مورد ضرب و شتم قرار داد. به گفته این زن پلیس به او گفته آزارگران کار اشتباهی انجام ندادند زیرا او لباس نامناسبی پوشیده است.^[۸][۹]

آموزش[ویرایش]

زنان در ترکیه هنوز از مشکلات آموزشی رنج می‌برند و زنان روستایی این کشور تحصیلاتی ندارند. بسیاری از روستایی‌های ترکیه فرزندان دخترشان را به مدرسه نمی‌فرستند. اما در سال‌های اخیر پیشرفت‌های بزرگی در بهبود وضعیت آموزشی زنان کشور حاصل شد. دولت ترکیه و سازمان‌های داخلی و خارجی بسیاری در تلاشند تا مشکلات آموزشی زنان را کاهش دهند و ترکیه به سرعت در حال نزدیک شدن به کشورهای اروپایی است.^{[۱۰][۱۱][۱۲]}

زنان مشهور[ویرایش]

• 
  سونگل اودن، هنرپیشه و مدل
• 
  دمت اوگار، هنرپیشه و مدل
• 
  مرال آکشنر، سیاست‌مدار
• 
  پروین بولدان، سیاست‌مدار
• 
  لیلا توغوتلو، مدل
• 
  نباهت چهره، هنرپیشه و مدل
• 
  شفق پاوی، سیاست‌مدار
• 
  سرتاب ارنر، خواننده
• 
  جانسو دره، هنرپیشه
• 
  برن سات، هنرپیشه
• 
  الچین سانگو، هنرپیشه و مدل
• 
  سلن سویدر، مدل
• 
  گولر سابانجی، کارآفرین، بازرگان و مدیر ارشد اجرایی
• 
  عایشه کولین، نویسنده اهل استانبول
• 
  چاغلا کوبات، مدل، بازیگر و بادسوار
• 
  امینا یاهوویچ سندل، خواننده و مدل
• 
  نوین یانیت، دونده مشهور
• 
  فیگن یوکسک‌داغ، سیاست‌مدار

جستارهای وابسته[ویرایش]

• عروس صلح
• قتل اوزگه‌جان اصلان

منابع[ویرایش]

1. ویکی‌پدیای انگلیسی
2. ویکی‌پدیای ترکی
3. BBC

پیوند[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

• انجمن کارآفرینان زن ترکیه