ساحره‌گیری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زنده سوزاندن سه ساحره در بادن، سوئیس (۱۵۸۵م). نقاشی از یوهان یاکوب ویک (Johann Jakob Wick).

ساحره‌گیری تعقیب یا جستجو و آزار یا مجازاتِ[۱] مردمی بود که به آنها انگ افسونگری زده بودند. ساحره‌گیری اغلب با انتشار ترس یا هیستری جمعی همراه بوده‌است. در بین سالهای ‎۱۴۵۰–۱۷۵۰ در جریان اصلاحات دینی و جنگ‌های سی ساله، هزاران نفر به جرم افسون‌گری شکنجه، سوزانده یا به دار آویخته شدند. تعداد قربانیان به علت از بین رفتن گزارش دادگاه‌ها و اعدام‌های سریع دقیقاً مشخص نیست، ولی تخمین تاریخ‌دانان، رقم ۱۰۰ هزار نفر یا کمی بیش از آن است، که نیمی از شمار این اعدام‌ها مربوط به امپراتوری مقدس روم در آلمان امروز می‌شود.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. باطنی، فرهنگ معاصر پویا، تعقیب و گریز (مخالفان) معادل معنایی Witch-hunt.
  2. Levack, The Witch-Hunt in Early Modern Europe, 19.

منابع[ویرایش]

  • باطنی، محمدرضا (۱۳۸۸). فرهنگ معاصر پویا. تهران: مجموعه فرهنگ‌های انگلیسی - فارسی پویا. شابک ۹۷۸-۹۶۴۸۶۳۷۳۷۳.
  • Levack, Bian P (2006). The Witch-hunt in Early Modern Europe. London: Pearson Longman. ISBN 978-0-582-08069-0.{{cite book}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)

پیوند به بیرون[ویرایش]