سازمان رایش برای یهودیان در آلمان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گرفته بود. سازمان جدید نهادی اداری بود که با تغییر سریع قوانین ضدیهودی آلمان نازی که توسط اداره اصلی امنیت رایش اعمال می‌شدند، بیشتر در مورد هماهنگی و پشتیبانی از این قوانین و در نتیجه مهاجرت و اخراج اجباری مردم یهود فعالیت می‌کرد.^[۱] وضعیت حقوقی سازمان جدید در ۴ ژوئیه ۱۹۳۹ بر پایه قوانین نورنبرگ تغییر یافت^[۱] و توسط دهمین آیین‌نامه قانون شهروندی صادر شده توسط وزارت کشور رایش تعریف شد.^[۲] انجمن عنوان قدیمی به اصطلاح Reichsvereinigung der Juden in Deutschland را تصاحب کرد، که نامی بود که «نمایندگی رایش برای یهودیان آلمانی» پیشتر از فوریه ۱۹۳۹ تا آن هنگام با آن فعالیت می‌کرد.^[۳]

سازمان رایش جدید کارکنان، تأسیسات و ساختمان‌های نمایندگی رایش قدیمی را به خود اختصاص داد. اداره اصلی امنیت رایش سازمان رایش جدید را تحت نفوذ و کنترل خود قرار داد و خاخام لئو بئک را، که پیشتر به عنوان رئیس نمایندگی رایش قدیمی برگزیده شده بود، به عنوان رئیس سازمان جدید تأیید کرد. در پایان ۱۹۳۹، اداره اصلی امنیت آدولف آیشمن را به عنوان داور ویژه امور یهودیان (آلمانی: Sonderreferent für Judenangelegenheiten) منصوب کرد.^[۴] آیشمن به دلیل اخراج ۵۰٬۰۰۰ اتریشی یهودی و اتریشی‌های غیر یهودی اما دارای‌تبار یهودی در سه ماه نخست پس از آنشلوس، به شهرت رسیده بود.^[۵] بنابراین او مأمور شد تا آلمانی‌های یهودی و آلمانی‌های غیر یهودی با تبار یهودی را از مرزهای قدیمی رایش بیرون کند. نظارت محلی سازمان رایش برای یهودیان به شعب محلی گشتاپو سپرده شد.

منابع[ویرایش]

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ Gudrun Maierhof (1 March 2009). "Central Organizations of Jews in Germany (1933-1943)". Jewish Women: A Comprehensive Historical Encyclopedia. Retrieved 19 July 2015.
↑ Yad Vashem (2015). "Tenth Regulation to the Reich Citizenship Law, July 4, 1939". Reich Association of the Jews (July 1939). Jewish Virtual Library.org. Retrieved 19 July 2015.
↑ Leonard Baker (1978). Days of Sorrow and Pain, Leo Baeck and the Berlin Jews. Macmillan Publishing Co. pp. ff, 244, 271. ISBN 978-0-02-506340-2. Google Books, snippet view.
↑ Hilberg, Raul (2003). The Destruction of the European Jews. Vol. II (3rd ed.). New Haven and London: Yale University Press. p. 425. ISBN 0-300-09587-2.
↑ Hartmut Ludwig, "Das ›Büro Pfarrer Grüber‹ 1938–1940", In: ›Büro Pfarrer Grüber‹ Evangelische Hilfsstelle für ehemals Rasseverfolgte. Geschichte und Wirken heute, Walter Sylten, Joachim-Dieter Schwäbl and Michael Kreutzer on behalf of the Evangelische Hilfsstelle für ehemals Rasseverfolgte (ed. ; Evangelical Relief Centre for the formerly Racially Persecuted), Berlin: Evangelische Hilfsstelle für ehemals Rasseverfolgte, 1988, pp. 1–23, here p. 14. No ISBN.

پیوند به بیرون[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد آلمان نازی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[Maierhof-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ Gudrun Maierhof (1 March 2009). "Central Organizations of Jews in Germany (1933-1943)". Jewish Women: A Comprehensive Historical Encyclopedia. Retrieved 19 July 2015.

[JVL-2] Yad Vashem (2015). "Tenth Regulation to the Reich Citizenship Law, July 4, 1939". Reich Association of the Jews (July 1939). Jewish Virtual Library.org. Retrieved 19 July 2015.

[Baker1978-3] Leonard Baker (1978). Days of Sorrow and Pain, Leo Baeck and the Berlin Jews. Macmillan Publishing Co. pp. ff, 244, 271. ISBN 978-0-02-506340-2. Google Books, snippet view.

[4] Hilberg, Raul (2003). The Destruction of the European Jews. Vol. II (3rd ed.). New Haven and London: Yale University Press. p. 425. ISBN 0-300-09587-2.

[5] Hartmut Ludwig, "Das ›Büro Pfarrer Grüber‹ 1938–1940", In: ›Büro Pfarrer Grüber‹ Evangelische Hilfsstelle für ehemals Rasseverfolgte. Geschichte und Wirken heute, Walter Sylten, Joachim-Dieter Schwäbl and Michael Kreutzer on behalf of the Evangelische Hilfsstelle für ehemals Rasseverfolgte (ed. ; Evangelical Relief Centre for the formerly Racially Persecuted), Berlin: Evangelische Hilfsstelle für ehemals Rasseverfolgte, 1988, pp. 1–23, here p. 14. No ISBN.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]