سازگاری بر پایه بوم‌سازگان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سازگاری بر پایه بوم‌سازگان (به انگلیسی: Ecosystem-based adaptation (EbA)) شامل مجموعه گسترده‌ای از رویکردها برای سازگاری با تغییر آب و هوایی است. همه آنها شامل مدیریت بوم‌سازگان و خدمات آنها برای کاهش آسیب‌پذیری جوامع انسانی در برابر تأثیر گرم‌شدن زمین است. کنوانسیون تنوع زیستی، سازگاری بر پایه بوم‌سازگان را به عنوان "استفاده از تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم به عنوان بخشی از یک راهبرد سازگاری کلی برای کمک به مردم برای سازگاری با اثرات نامطلوب تغییرات آب و هوایی " تعریف می‌کند.[۱]

چارچوب‌های سیاست[ویرایش]

تاکنون مجامع سیاسی مختلف بین‌المللی نقش‌های متعددی را که اکوسیستم‌ها در ارائه خدمات و رسیدگی به چالش‌های جهانی از جمله چالش‌های مربوط به تغییرات آب و هوا، بلایای طبیعی، توسعه پایدار و حفاظت از تنوع زیستی ایفا می‌کنند، را تأیید کرده‌اند.[۲]

سیاست تغییر آب و هوا[ویرایش]

توافقنامه پاریس به صراحت نقش طبیعت را در کمک به مردم و جوامع برای مقابله با تغییرات اقلیمی به رسمیت می شناسد و از همه طرف‌ها می خواهد که به اهمیت تضمین یکپارچگی همه اکوسیستم‌ها، از جمله اقیانوس‌ها، و حفاظت از تنوع زیستی، که توسط برخی فرهنگ‌ها به عنوان «مادر زمین» شناخته شده است را اذعان کنند و به این موضوع در مقالات مختلف به اکوسیستم‌ها، منابع طبیعی و جنگل‌ها ارجاع داده شده است.[۳][۴]

منابع[ویرایش]

  1. CBD (2009). Connecting Biodiversity and Climate Change Mitigation and Adaptation: Report of the Second Ad Hoc Technical Expert Group on Biodiversity and Climate Change. Montreal, Technical Series No. 41, 126 pages.
  2. Nations, United. "Support Sustainable Development and Climate Action". United Nations (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-30.
  3. «Nature-Based Solutions Policy Platform». www.nbspolicyplatform.org (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۳۰.
  4. «Paris climate deal: US and China formally join pact» (به انگلیسی). BBC News. ۲۰۱۶-۰۹-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۳۰.