سبک شینگل - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سبک شینگل سبکی آمریکایی در معماری بومی - در طی نیمهٔ دوم سدهٔ نوزدهم - که مشخصه‌های گسترده از لوح‌های پوشش چوبی - به عنوان روکار خارجی روی یک چهار چوب الواری - به همراه ترکیب نامتقارن و انعطاف پذیر طرح، می‌باشد.^[۱]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با معماری است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.