سرماداری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سرماداری جوانهٔ گیاه. مخزن باز نیتروژن مایع در پشت.

زَم‌داری[۱][پ. ن ۱] یا حفظ سرمایشی[۱] یا سرماداری یا انجماد فرایندی است که طی آن یاخته‌ها یا بافت‌ها از طریق سرمایش زیر صفر نگهداری و حفاظت می‌شوند. دماهای بکار رفته معمولاً پیرامون -۸۰° یا -۱۹۶° سانتیگراد است (یعنی نقطه جوش نیتروژن مایع). در چنین دماهای پایینی همه فعالیتهای زیستی حتی فعالیتهای زیست-شیمیایی که به مرگ یاخته‌ها می‌انجامد بازمی‌ایستد. البته یاخته‌های سرماداری شده (منجمد) اغلب به هنگام ذوب به دمای اتاق آسیب می‌بینند.

پیوند به بیرون[ویرایش]

پی‌نوشت[ویرایش]

  1. «زَم» به معنی سرما و سردی است، مانند زمستان

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «زَم‌داری تخمک، حفظ سرمایشی تخمک» [علوم سلامت] هم‌ارزِ «oocyte cryopreservation»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ زَم‌داری تخمک)
  • ویکی‌پدیای انگلیسی