سرمایش از کف - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آن‌را از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد.

این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمی‌کند. لطفاً با افزودن یادکرد به منابع قابل اعتماد برطبق اصول تأییدپذیری و شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به بهبود این مقاله کمک کنید. مطالب بدون منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید)

سرمایش از کف(به انگلیسی: Cooling under floor) یکی از جدیدترین روش‌های سرمایشی است. در این روش از درون لوله‌هایی که در کف ساختمان خوابانده شده‌است آب سردعبور داده می‌شود و منجر به سرمایش فضا می‌گردد. انجام عملیات سرمایش در منازل مسکونی به روش‌های مختلفی امکان‌پذیر است.

شرایط لازم جهت اجراء سرمایش از کف[ویرایش]

۱: عایق بودن و دوجداره بودن پنجره ها ۲: عایق بودن دیوارها(دیوارهای بیرونی) ساختمان

مزایای سیستم سرمایش از کف[ویرایش]

• عدم وجود هیچ گونه تجهیزات سرمایشی در ساختمان
• تأمین نیاز گرمایش در فصل زمستان از طریق لوله‌های نصب شده
• جذب گرمای بدن افراد به روش تشعشعی
• عدم نیاز به تجهیزات اضافی نظیر کانال و فن کویل و ...
• عمر مفید بالا به دلیل نداشتن هیچ گونه قطعه متحرک

مضرات سیستم سرمایش از کف[ویرایش]

• تماس مستقیم بدن با سطح سرد (قابل تحمل می‌باشد)
• عدم ایجاد هوای تازه برای اماکن پر ازدحام نظیر کلاس‌های آموزشی

این سیستم نخستین بار توسط آتاپایپ اجرا شده