سرود ملی (آینه سیاه) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

«**سرود ملی**»
«سرود ملی»
قسمت آینه سیاه
	نخست وزیر بعد از تماشای کلیپ مربوط به دزدیده شدن پرنسس سوزانا، در حال صحبت کردن با مشاوران خود است.
شمارهٔ قسمت	فصل ۱; قسمت ۱
کارگردان	اوتو بتست
نویسنده	چارلی بروکر
موسیقی	موسیقی تیتراژ از; مارتین فیپس
فیلم‌بردار	جیک پولانسکی
تاریخ پخش اصلی	۴ دسامبر ۲۰۱۱
مدت	۴۴ دقیقه
بازیگر(های) مهمان
	روری کینیار در نقش مایکل کالو; لینزی دانکن در نقش الکس کنز; دونالد سامپتر در نقش جولین هرفور; تام گودمن-هیل در نقش تام بلیس; آنا ویلسون-جونز در نقش جین کالو; پاتریک کندی در نقش رئیس بخش والکر;
گاه‌نگاری قسمت
قبلی →; —	← بعدی; «شایستگی پانزده میلیونی»
	فهرست قسمت‌های آینه سیاه

سرود ملی (به انگلیسی: The National Anthem)، نخستین قسمت از فصل اول سریال بریتانیایی آینه سیاه است. این اپیزود توسط خالق سریال آینه سیاه یعنی چارلی بروکر نوشته شده‌است و اوتو بتست وظیفه کارگردانی آن را برعهده داشته‌است. سرود ملی نخستین بار در تاریخ ۴ دسامبر ۲۰۱۱ و از کانال ۴ به روی آنتن رفت.^[۱]

داستان اپیزود در زمان حال و در شهر لندن اتفاق می‌افتد. گروهی ناشناس شاهزاده سوزانا را می‌ربایند و بعد ویدئویی در یوتیوب منتشر می‌کنند که در جریان آن اعلام می‌شود اگر تا بعد از ظهر نخست‌وزیر انگلیس بر روی آنتن زنده تلویزیون با یک خوک رابطه جنسی نداشته باشد، شاهزاده سوزانا به قتل خواهد رسید. در حالی که جوی پر از وحشت و ترس بر لندن حاکم شده نخست‌وزیر سعی می‌کند با تیم‌های جاسوسی این افراد ناشناس را پیدا و قضیه را حل کند اما طولی نمی‌کشد که می‌فهمد چالش با تروریست‌های عجیب قصه سخت‌تر از آنی است که در ابتدا می‌پنداشته‌است.^[۲]

این اپیزود با تحسین گسترده‌ای از سوی منتقدین و تماشاگران مواجه شد و واکنش‌های مثبتی را برانگیخت.^[۳]

منابع[ویرایش]

↑ John Crace. "TV review: Black Mirror; Mark Zuckerberg: Inside Facebook; and The Party's Over: How the West Went Bust". The Guardian. Retrieved 17 October 2014.
↑ Brooker, Charlie (2005). Screen Burn. Faber and Faber. pp. 191–192. ISBN 0-571-22755-4. Originally published in The Guardian, 5 October 2002.
↑ Plunkett, John (12 February 2013). "Black Mirror nets nearly 1.6m viewers". The Guardian. Retrieved 10 December 2017.

[1] John Crace. "TV review: Black Mirror; Mark Zuckerberg: Inside Facebook; and The Party's Over: How the West Went Bust". The Guardian. Retrieved 17 October 2014.

[2] Brooker, Charlie (2005). Screen Burn. Faber and Faber. pp. 191–192. ISBN 0-571-22755-4. Originally published in The Guardian, 5 October 2002.

[3] Plunkett, John (12 February 2013). "Black Mirror nets nearly 1.6m viewers". The Guardian. Retrieved 10 December 2017.

[۱]

[۲]

[۳]