French
Deutschسرژ خوتسیف - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| سرژ خوتسیف | |
|---|---|
 تصویر سرژ خوتسیف در کتاب مردان موسیقی سنتی و نوین ایران | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| ژانر | موسیقی کلاسیک |
| ساز(ها) | ویلن |
| اعضای پیشین | ارکستر سمفونیک تهران |
| سازهای اصلی | |
| ویلن | |
| استاد(ها) | لئوپولد آئر |
| شاگرد(ان) | ابوالحسن صباحشمت سنجریاسماعیل زرینفرامیرتیمور پورترابوالودیا تارخانیانفریدون شهبازیانحسین یوسف‌زمانی |
| علت سرشناسی | رهبری ارکستر سمفونیک تهران رهبری ارکستر هنرستان عالی موسیقی |
سرژ خوتسیف، موسیقی‌دان، نوازندهٔ ویلن و رهبر ارکستر اهل روسیه بود. او مدتی رهبر ارکستر سمفونیک تهران بود. او همسر بانو توران اعلم، دختر دکتر امیراعلم، مدیرکل وزارت فرهنگ، و نماینده ایران در یونسکو بود.
زندگی هنری[ویرایش]
سرژ خوتسیف نوازنده و مدرس ویلن، از شاگردان لئوپولد آئر بود[۱] که به همراه برادرش «میشل خوتسیف» (نوازندهٔ ویلنسل) از روسیه گریخته و به ایران مهاجرت کرده بودند.[۲][۳] او در هنرستان عالی موسیقی به آموزش ویلن مشغول شد و رهبری ارکستر هنرستان را بر عهده گرفت.[۲] در سال ۱۳۳۲ مرتضی حنانه که در آن زمان رهبر ارکستر سمفونیک تهران بود، با اخذ بورسیه به ایتالیا سفر کرد،[۴] در این هنگام رهبری ارکستر سمفونیک تهران به سرژ خوتسیف سپرده شد. او نخستین کنسرت خود را به همراه ارکستر سمفونیک تهران، در اسفند سال ۱۳۳۲ اجرا نمود.[۵]
شاگردان[ویرایش]
از جمله شاگردان سرژ خوتسیف، به نام‌های زیر می‌توان اشاره نمود:
ابوالحسن صبا،[۶] حشمت سنجری،[۷] اسماعیل زرین‌فر،[۸] امیر تیمور پورتراب،[۹] والودیا تارخانیان،[۱۰] مهدی مفتاح،[۱۱] عطاالله خادم میثاق[۱۲]، فریدون شهبازیان[۱۲]، حسین یوسف‌زمانی،[۱] مرجان قنبری‌مهر،[۱۳] منوچهر انصاری[۱۴] و…
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «حسین یوسف زمانی». ایران صدا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۷.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «آن روزهای سالم سرشار». روزنامه اعتماد. ۲۱ تیر ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۷.
- ↑ «خاطراتی از نخستین فعالیت‌ها در زمینه موسیقی کلاسیک غربی در ایران | پیمان». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژوئن ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۷.
- ↑ تبیان، موسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی. «زندگی‌نامه استاد مرتضی حنانه». تبیان (به Persian). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۷.
- ↑ سماء بابایی. «از ارکستر بلدیه تا ارکستر سمفونیک تهران». مجلهٔ آینه خیال خرداد ۱۳۸۷ - شماره ۷ صفحهٔ ۱۳۸/به واسطهٔ نورمگز.
- ↑ «شیشه عمرش، شب یلدا شکست…». روزنامه شرق. ۲ مرداد ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژوئن ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۷.
- ↑ 10 (۲۰۱۵-۰۱-۰۳). «رهبر روزهای طلایی ارکستر سمفونیک تهران با حشمت سنجری». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۷.
- ↑ «اسماعیل زرین فر». راسخون. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۷.
- ↑ «تیمور پورتراب». راسخون. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۷.
- ↑ 10 (۲۰۱۳-۰۱-۰۹). «مراسم بزرگداشت تارخانیان مدرس فقید ویولن در خانه هنرمندان برگزار می‌شود». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۷.
- ↑ «پیشرفت موسیقی ما در گرو جوان‌هاست». مجلهٔ ادبستان، مهر ۱۳۶۹ - شماره ۱۰ صفحه ۳۴/ بواسطهٔ نورمگز.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ تبیان، موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی. «این بازار آشفته است!». تبیان (به Persian). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۸.
- ↑ «کامکار، فخرالدینی، بهمنی و قنبری‌مهر تجلیل می‌شوند :». قانون. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۷.
- ↑ نصیری فر، حبیب‌الله (۱۳۸۴). مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد سوم). تهران: نگاه. شابک ۹۶۴-۶۲۹۰-۳۳-۷.