سزار (عنوان) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سردیس بجا مانده از ژولیوس سزار

سِزار یا قیصر (در لاتین: CÆSAR) از زمان هادریانوس، امپراتور روم، عنوان سزار به کسانی که از سوی یک امپراتور به عنوان جانشین منصوب می شدند، داده می شد.[۱]این لقب در اصل نام خانوادگی گایوس ژولیوس سزار بود.

در زمان امپراتوری بیزانس، این لقب به نزدیکان امپراتور هم گفته می‌شود، به عنوان مثال بارداس دایی میخائیل سوم این لقب را گرفته بود. در عربی و فارسی واژه قیصر نیز به همین معنا به کار می‌رود.

منابع[ویرایش]

  1. Abbott، Frank Frost (۱۹۱۱). A History and Description of the Roman Political Institutions. HardPress Publishing. ص. ۳۴۱.

ویکی‌پدیای انگلیسی.