سعید بن جبیر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سعید بن جُبَیر (۴۶ - ۹۵ قمری)، از شیعیان برجسته و از یاران و شاگردان امام چهارم شیعیان، زین العابدین (علی بن الحسین) بود که به همین دلیل به دست حجاج بن یوسف ثقفی کشته شد.

زندگی[ویرایش]

وی سال ۴۶ در شهر کوفه به دنیا آمد. دوران کودکی و جوانی را همان جا گذراند. بعدها به مدینه رفت و جزو شاگردان امام چهارم شیعیان شد.

او در میان اصحاب اهل بیت جایگاهی ویژه داشت تا جایی که جعفر صادق در وصف سعید بن جبیر گفته‌است:

سعید بن جبیر در صراط مستقیم بود و به علی بن الحسین علیهماالسلام اقتدا کرد و امام سجاد هم از او تعریف می‌نمود و همین علاقه میان او و امام، باعث شد حجّاج او را شهید نماید.[۱]

او از تابعین بود. در مکه سکونت داشت. فضل بن شاذان گفته‌است او یکی از پنج نفری بود که در اعتقاد به امامت علی بن حسین (زین العابدین) باقی بود.

شاگردان[ویرایش]

عبدالملک و عبدالله (دو فرزندش)، یعلی بن حکیم و یعلی بن حلم، ابواسحاق سبیعی و دیگران که از او حدیث نقل کرده‌اند.

پانویس[ویرایش]

  1. «انّ سعید بن جبیر کان یأتمّ بعلی بن الحسین علیه‌السلام و کان علیٌّ علیه‌السلام یثنی علیه و ماکان سبب قتل الحجّاج له الاّ علی‌هذا الامر و کان مستقیماً»؛ (شاگردان مکتب ائمه علیهم‌السلام، ج ۲، ص ۲۷۹).