سلیمانیه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

برای دیگر کاربردها، سلیمانیه (ابهام‌زدایی) را ببینید.
سلیمانیه
سلێمانی
Silêmanî
شهر
سلیمانیه در کردستان عراق واقع شده
سلیمانیه
سلیمانیه
سلیمانیه در عراق واقع شده
سلیمانیه
سلیمانیه
مختصات: ۳۵°۳۳′۲۶″ شمالی ۴۵°۲۶′۰۸″ شرقی / ۳۵٫۵۵۷۲۲°شمالی ۴۵٫۴۳۵۵۶°شرقی / 35.55722; 45.43556
کشور عراق
منطقه کردستان
استاناستان سلیمانیه
مدیریت
 • نوعشورا-مدیر
 • شهردارحاول ابوبکر[۲]
بلندی
۸۸۲ متر (۲۸۹۵ پا)
جمعیت
 (تخمین ۲۰۱۸)
 • کل۶۷۶،۴۹۲[۱]
منطقه زمانییوتی‌سی +۳ (UTC+3)
 • تابستانی (DST)ندارد
وبگاه

سلیمانیه (به کردی: سلێمانی) (به عربی: السليمانية) شهری در مرکز استان سلیمانیه در شرق اقلیم کردستان عراق است. سلیمانیه در نزدیکی مرز ایران و عراق و در فلات ایران قرار دارد. شهر مدرن سلیمانیه در سال ۱۷۸۴ توسط شاهزاده کرد عثمانی، ابراهیم پاشا بابان تاسیس شد، او نام شهر را به نام پدرش سلیمان پاشا نامگذاری کرد. از سلیمانیه به عنوان یکی از قطب‌های مهم علمی کشور عراق یاد می‌شود. گویش اکثر مردم سلیمانیه سورانی است بیشتر ساکنان سلیمانیه را کردها تشکیل می‌دهند، همچنین این شهر مرکز ملی‌گرایی کردی و ادبیات کردی است.[۳]

سلیمانیه از بدو تأسیس همواره مرکز شاعران، نویسندگان، مورخان، سیاستمداران، دانشمندان و خوانندگانی چون نالی، محوی، بختیار علی بوده است؛ سلیمانیه پایتخت حکومت تاریخی بابان از سال ۱۷۸۴ تا ۱۸۵۰ بود.

جغرافیا[ویرایش]

شهر سلیمانیه در شهرستانی به نام سلیمانیه واقع شده‌است. بخش‌های این شهرستان عبارت‌اند از بازیان، سرچنار، قره‌داغ و تانجه‌رود. این شهرستان دارای ۳۲۵ روستاست. رودخانه‌های قلیاسان، تانجه‌رود و سرچنار از این شهرستان می‌گذرند.[۱]

سلیمانیه از سوی شمال باختری با کوه‌های ازمر (۱۷۰۲ متر) و گویژه (۱۵۲۴ متر) محصور می‌شود و رشته‌کوه گله‌زرده نیز در پیرامون آن قرار دارد. در جنوب سلیمانیه کوه برانان (۱۳۷۳ متر) و در خاور این شهر دشت سلیمانیه قرار دارد. این دشت ۴۵ کیلومتر درازا و ۱۵ کیلومتر پهنا دارد. شهر سلیمانیه در بلندای ۸۵۳ متری از سطح دریا واقع شده و آب و هوای آن مدیترانه‌ای است که زمستان‌های سرد و بارانی و تابستان‌های گرم و خشک دارد. رودخانهٔ تانجه‌رود از جنوب آن می‌گذرد.[۴]

شش محلهٔ اصلی قدیمی آن عبارت اند از: کانی آسکان، گویژه، مَلکَندی، سرشقام، چهارباغ و دَرگَزین.[۴]

تاریخچه[ویرایش]

درهٔ شهرزور (شاره‌زوور) که شهر سلیمانیه بعدها در آن بنیاد شد در زمان صفوی در دست صفویان بود. آنان ادارهٔ محلیِ این دره را به خاندان اردلان سپردند که در سنندج مستقر بودند.[۵]

قلعهٔ سلیمانیه را در سال ۱۷۸۶ ابراهیم پاشا بابان، فرمان‌روای شهرزور، بنیاد نهاد. وی این شهر را به نام پدر خود، سلیمان پاشا، «سلیمانیه» نامید و گروهی از قبیله‌های کردِ بابان را به آن دژ تازه کوچاند. این دژ به همراه همهٔ روستاهای پیرامونش بنا به پیمان ۱۱۵۹ هـ.ق. میان نادرشاه افشار و دولت عثمانی به ایران تعلق گرفت.

در ۱۴ بهمن ۱۲۲۴ خورشیدی، محمدشاه قاجار، با پافشاری انگلستان و روسیه، از حاکمیت ایران بر سلیمانیه (در عراق امروز) چشم پوشید و آن را به دولت عثمانی واگذار کرد. این سرزمین، تا آن هنگام، گوشه‌ای از گسترهٔ ایران به شمار می‌رفت. این سرزمین‌ها در پایان جنگ جهانی نخست، به دست انگلستان و فرانسه افتاد.[۶]

پیش از بنیاد شهر سلیمانیه، شهر اصلی منطقه قلعه شولان بود که حدود ۶۰ کیلومتر با شهر سلیمانیه فاصله دارد. قلعه شولان ، به‌دلیل نزدیکی به مرز ایران و درگیری نظامی متداوم میان عثمانی و ایران، محل ناامنی بود و علت تغییر مکان بابان‌ها نیز همین بود.[۴] در آغازِ اهمیت گرفتن سلیمانیه از قلعه چوالان به عنوان پایتخت بهاری استفاده می‌شد.

شهر سلیمانیه مرکز ولایت بابان به‌شمار می‌آید و فرمان‌روایی آن شهر و شهرزور پس از ابراهیم پاشا به برادر وی عبدالرحمن واگذار شد. در حال حاضر هم اگرچه امارت بابان رسماً حاکم نیست اما اسماً همچنان تنها حاکم بلامنازع آنجاست و با توجه به اینکه مردم طی ۱۰۰ سال اخیر از بازی های سیاسی احزاب و دولت‌ها خسته شده‌اند، هرچند که بیش از ۱۶۵ سال از انقراض امارت بابان پنجم می‌گذرد اما احتمال احیای رسمی آن در آینده نزدیک بالاست. پس از فروپاشی دولت عثمانی، سلیمانیه نیز در زمان جنگ جهانی نخست در کشور تازه تأسیس عراق قرار گرفت.[۴]

به دلیل دوری قلعه چوالان از دیگر شهرهای کردستان و نیز شاه‌راه بودن سلیمانیه، جمعیت سلیمانیه روزبه‌روز بیشتر می‌شد به طوری که از سال ۱۹۷۰م به بعد، به عنوان دومین شهر مهم کردستان عراق، پس از اربیل، شناخته شد.

در دوران معاصر، این شهر در سال ۱۹۹۰ میلادی به دست بری کردستانی (اتحاد همهٔ احزاب کردستان) از دست بعثی‌ها رهایی یافت و از آن تاریخ توسط حزب اتحادیه میهنی کردستان عراق اداره می‌شود.

حاجی توفیق پیرمرد و فایق بیکس از شاعران نامور سلیمانیه‌اند و شیخ محمود برزنجی از سیاسیون معروف آن است.[۴]

شهر روشنفکران[ویرایش]

شهر سلیمانیه به باور بسیاری پایتخت روشنفکری کردستان است.[نیازمند منبع] سلیمانیه در زمان حکومت بابان‌ها بسیاری از شاعران به این شهر مهاجرت کردند و ادبیات امروزه که توسط سه شاعر نالی بابان، سالم بابان و ماموستا کوردی کتابخانه شعر بابان را درست کردند که در این کتابخانه گنجینه‌ای از شعرهای شاعران مختلف جمع‌آوری شده که هنوز هم تأثیر بسیار زیادی حتی در شاعران مدرن کردستان دارند. قدیمی‌ترین چاپخانۀ کردستان در سلیمانیه قرار دارد اولین روزنامۀ کردی در شهر سلیمانیه چاپ شده است. همچنین امروزه در شهر سلیمانیه چندین روزنامه و رسانۀ تصویری به کردی و عربی فعالیت می‌کنند.

آموزش[ویرایش]

دانشگاه سلیمانیه یکی از بزرگترین و معتبرترین و قدیمی‌ترین دانشگاه‌های عراق است که در سال ۱۹۶۸ و با فرمان صدام حسین تأسیس شده‌است. این دانشگاه سی دانشکده دارد. در سال ۱۹۸۱ شعبه‌ای از این دانشگاه در اربیل افتتاح شد که این شعبه در سال ۱۹۹۱ به نام دانشگاه صلاح‌الدین ایوبی مستقل شد. همچنین دانشگاه آمریکایی سلیمانیه در سال ۲۰۰۶ در این شهر افتتاح شد.

بازارهای معروف سلیمانیه[ویرایش]

  • بازار عثمان پاشا
  • بازار نقیب
  • بازار شیخ محمود
  • بازار غفور اغا
  • خانی غفور اغا
  • خانی عجم
  • خانی عبدالله دراز
  • خانی حاجی سعید اغا
  • خانی سوخته(بازار سیگار)

اماکن گردشی[ویرایش]

مهمان‌پذیرها:

  • هتل تایتانیک ۵ ستاره
  • هتل‌های کرست ۵ ستاره
  • هتل البرز ۳ ستاره
  • هتل اسکار ۳ ستاره
  • هتل ماد ۳ ستاره
  • هتل مولوی
  • مهمانخانه چراخانی (چراغانی)
  • هتل میوان (مهمان)
  • هتل ابوصنعاء
  • هتل ارین (که مشرف به پارک آزادی)
  • هتل سلیمانی‌پالاس
  • هتل آشتی ∗

دولت خودگردان کردستان عراق در یکی از میدان‌های شهر سلیمانیه، تندیسی از پژوهشگر ایرانی کرد، حسن قزلچی بر پا کرده‌است و این میدان را قزلچی نام نهاده‌است. حسن قزلچی از اعضای کادر رهبری حزب تودهٔ ایران بود که در زندان جمهوری اسلامی به قتل رسید.[۷]

شهرهای خواهرخوانده[ویرایش]

نگارخانه[ویرایش]

  • نمایی از شهر سلیمانیه در شب
    نمایی از شهر سلیمانیه در شب
  • شهر سلیمانیه در زمستان
    شهر سلیمانیه در زمستان
  • طبیعت سلیمانیه اطراف سد دوکان
    طبیعت سلیمانیه اطراف سد دوکان

منابع[ویرایش]

دربارهٔ دوران نادرشاه:

  1. ↑ http://www.citypopulation.de/Iraq.html
  2. ↑ "Sulaimani Polytechnic University". spu.edu.iq. 13 June 2015. Archived from the original on 25 December 2018. Retrieved 13 June 2015.
  3. ↑ "Al-Sulaymāniyyah | Iraq | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-03-24.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ pukcenter.org[پیوند مرده]، بازدید: ژوئن ۲۰۰۹.
  5. ↑ McDowall, David. 2000. A modern history of the Kurds. London: I.B. Tauris. p27
  6. ↑ هفته‌نامه امرداد، شنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۱، سال سیزدهم، شمارهٔ ۲۹۰، ص ۸.
  7. ↑ میدیا، بازدید: ژوئن ۲۰۰۹.
  8. ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ نوامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۹.

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

http://krg.org/articles/detail.asp?lngnr=12&smap=03010300&rnr=140&anr=23911 بایگانی‌شده در ۲۰۱۴-۱۰-۰۶ توسط Wayback Machine

http://www.sulygov.com/

کتاب: سلیمانی ٢٠٠ سام - اکرم صالحی رشه -صفحه / ٥٠٣

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=سلیمانیه&oldid=39259018»