سنتوریون - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سنتوریون (لاتین: centurio، یونانی باستان: κεντυρίων) مقامی در ارتش روم و فرمانده یک سنتوریا (لاتین: centuria)، واحد نظامی متشکل از حدود ۸۰ لژیونر، بود. سنتوریا از واژه سنتوم (centum) به معنای «صد» ریشه گرفته‌است.^[۱]

سنتوریون‌ها در نیروی دریایی روم نیز خدمت می‌کردند. پس از اصلاحات ماریان توسط گایوس ماریوس در سال ۱۰۷ پیش از میلاد ، سنتوریون‌ها افسران حرفه‌ای بودند. در اواخر دوران باستان متأخر و قرون وسطی، سنتوریون‌های ارتش بیزانس نیز با نام کنتارک (یونانی باستان: κένταρχος) شناخته می‌شدند.^[۲]

منابع[ویرایش]

↑ New College Latin Dictionary
↑ Kazhdan, Alexander, ed. (1991). Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford University Press. pp. 1120–1121. ISBN 978-0-19-504652-6.

پیوند به بیرون[ویرایش]

مدخل ویکی‌واژه برای سنتوریون
"Centurion" . Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). Vol. 5 (11th ed.). 1911.
Centurion^{^{[پیوند مرده]}}, illustrated article by Ross Cowan about the centurions of the Late Republic and Early Empire

[New_College_Latin_Dictionary-1] New College Latin Dictionary

[ODB-2] Kazhdan, Alexander, ed. (1991). Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford University Press. pp. 1120–1121. ISBN 978-0-19-504652-6.

[۱]

[۲]