سوارکار برنزی (روسی: Медный всадник: Петербургская повесть) شعر روایت‌گونه‌ای است که توسط الکساندر پوشکین، شاعر و نویسندهٔ سبک رمانتیسیسم روسی سروده شده‌است. مضمون این سروده اشاره به تندیس سوارکار برنزی منتصب به پطر کبیر در شهر سن پترزبورگ و همین‌طور سیلاب بزرگ‌سال ۱۸۲۴ دارد. این سروده یکی از موفق‌ترین داستان‌های نثر پوشکین است که تأثیر پایدار و بسزایی بر ادبیات روسیه داشته‌است[۱] و یکی از دلایل عمده‌ای است که باعث گردید تا پوشکین به عنوان بنیانگذار ادبیات روسی مدرن نامیده شود.[۲]
↑The Pushkin critic A. D. P. Briggs praises the poem "as the best in the Russian language, and even the best poem written anywhere in the nineteenth century". Briggs, A. D. P. "Mednyy vsadnik [The Bronze Horseman]". The Literary Encyclopedia. 26 April 2005.accessed 30 November 2008.
↑For general comments on the poem's success and influence, see Binyon, T. J. (2002), Pushkin: A Biography. London: Harper Collins, p. 437; Rosenshield, Gary. (2003), Pushkin and the Genres of Madness. Madison, WI: University of Wisconsin Press, p. 91; Cornwell, Neil (ed.) (1998), Reference Guide to Russian Literature. London: Taylor and Francis, p. 677.
French
Deutsch
