شاپور میشانشاه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شاپور میشانشاه
شاه میشان
همسر(ان)دینگ
فرزند(ان)
دودمانخاندان ساسانی
پدرشاپور یکم ساسانی

شاپور میشانشاه (به پارسی میانه: 𐭱𐭧𐭯𐭥𐭧𐭥𐭩 𐭱𐭠𐭤𐭬𐭩𐭱𐭠𐭭) شاهزاده و دومین فرزند شاهنشاه ساسانی شاپور یکم و شاه میشان بود.[۱] همسر او دینگ نام داشت و هرمز، اودابخت، پیروز و شاپوردختک از فرزندان این دو بودند.

زندگی[ویرایش]

شاپور احتمالاً با فردی همنام خودش که در دهه ۲۴۰ میلادی شاه توران بود، یکسان باشد. او سپس در یک زمان نامشخص از طرف پدرش به عنوان حکم‌ران میشان گماشته شد و برادرش نرسه جایگزین او در توران شد.[۲] شاپور سپس به همسر خود لقب افتخاری دستگرد-شاپور (پارسی میانه: Dastgerd-Šābuhr) را داد. او در سال ۲۶۰ و پیش از پدرش درگذشت[۳]

فرزندان[ویرایش]

شاپور میشانشاه از دینگ دارای فرزندان بسیاری شد[۴] که امروزه هفت تن از آن‌ها ،هرمز، هرمزک، اودابخت، بهرام، شاپور، پیروز و شاپوردختک، شناخته شده‌اند.[۵][۶] هرمز در حدود سال ۲۸۱، شورشی را در سکستان و نواحی اطرافش علیه بهرام دوم آغاز کرد و توسط ساکنان شرق ایران، از جمله گیلان، مورد حمایت واقع شد. شورش هرمز در نهایت در سال ۲۸۳ سرکوب و کمی بعد او به دستور بهرام دوم اعدام شد. شاپوردختک، دیگر فرزند او، به ازدواج شاهنشاه بهرام دوم درآمد و عنوان بانبشنان بانبشن به معنای «شهبانوی شهبانوان» را دریافت کرد.[۷] پوران فرخزاد از آذرفرنبغ نیز به عنوان فرزند او یاد می‌کند اما سیروس نصرالله‌زاده این فرضیه را رد می‌کند.[۸]

پانویس[ویرایش]

  1. Frye 1984, p. 299.
  2. Gardner 2014, p. 58–59.
  3. Shahbazi 2002.
  4. Gignoux 1994.
  5. Frye 1984, p. 301.
  6. Lukonin 1983, p. 708.
  7. Brosius 2000.
  8. «زنان در سنگ نوشته‌های ساسانی». نمای ایران. ۴ شهریور ۱۳۹۰.

منابع[ویرایش]

  • Frye, Richard Nelson (1984). The History of Ancient Iran. C.H.Beck. pp. 1–411. ISBN 978-3-406-09397-5.
  • Shahbazi, A. Sh. (1988). "BAHRĀM (2)". Encyclopaedia Iranica, Vol. III, Fasc. 5. pp. 514–522.
  • Gignoux, Philippe (1994). "DĒNAG". Encyclopaedia Iranica, Vol. VII, Fasc. 3. p. 282.
  • Shahbazi, Shapur (2002). "ŠĀPUR I: History". Encyclopaedia Iranica.
  • Gardner, Iain (2014). Mani at the Court of the Persian Kings: Studies on the Chester Beatty Kephalaia Codex. Brill.
  • Lukonin, V. G. (1983). The Cambridge History of Iran 3 (2) - The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambridge University Press.
  • Brosius, Maria (2000). "WOMEN i. In Pre-Islamic Persia". Encyclopaedia Iranica, Vol. London et al.
پیشین:
ناشناخته
فرماندار میشان
???–۲۶۰
پسین:
دینگ