شاکر جلاب - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شاکِرِ جَلّاب شاعر فارسی‌زبانی است که در میانه سده چهارم هجری می‌زیسته است. جلاب به عربی معنای برده‌فروش می‌دهد.

منبع[ویرایش]