شدادیان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شدّادیان سلسله‌ای^[۱][۲] بود که در سال‌های ۳۴۰ تا ۴۸۰^{[نیازمند منبع]} یا ۴۶۸ هجری قمری در نواحی گنجه، بردعه، بیلقان، دوین یا دَبیل(در ابتدا و برخی سال‌ها) حاکم بوده است. که به طور کلی شدّادیان اُمرای ارّان و قسمت‌هایی از ارمنستان بودند و بعضاً نواحی از شروان ، گرجستان و روم شرقی را هم به تصرف خود در می‌آوردند.بنیان‌گذار آن محمد بن شدّاد بن قرتپ(در اصل قُرتق) بود.

شدادیان
۹۵۱–۱۱۹۹
پایتخت	دوین، گنجه، آنی
زبان(های) رایج	فارسی[۳] ، پهلوی (دربار، اشعار)
دین(ها)	اسلام سنی
حکومت	امارت
دوره تاریخی	قرون وسطی
• بنیان‌گذاری	۹۵۱
• محمد بن شداد دوین را فتح کرد.	۹۵۱
• لشکری بن محمد خود را در گنجه استقرار داد.	۹۷۱
• منوچهر بن شاوور امارت شدادیان را در آنی تأسیس نمود.	ج. ۱۰۷۲
• فروپاشی	۱۱۹۹
پیشین پسین سلاریان امپراتوری بیزانس امپراتوری سلجوقی پادشاهی گرجستان

نام برخی از شخصیت‌های مهم آنها علی لشکری(یکم و دوم)، فضل یا فضلون(یکم و دوم و سوم) و ابوالاسوار شاور(بن فضل یکم بن محمد)، در اشعار و منابع تاریخی آمده است. شدادیان در جنگ‌های اسلام با روم، طوایف گرجی و ارمنی و دیگر طوایف این مناطق نقش برجسته‌ای داشتند. شدادیان در ابتدای به قدرت رسیدن درگیری های نیز با دیلمیان داشتند.

منابع[ویرایش]

• مینورسکی، ولادیمیر فدروویچ (۱۳۷۵). پژوهش‌هایی در تاریخ قفقاز. ترجمهٔ محسن خادم. تهران: بنیاد دائرة المعارف اسلامی. شابک ۹۶۴-۴۴۷-۰۳۳-۸.