شورش میتو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شورش میتو 水戸幕末争乱
بخشی از درگیری‌های باکوماتسو
نیروهای شوگون در حال حرکت به سمت سرکوب شورش میتو در ۱۸۶۴. یک نقاشی اثر Utagawa Kuniteru III شورشیان میتو طرفدار «سون‌نو جوای» در زیر پرچم مبارزه با ارتش شوگون تسوکوبا، ایباراکی.
تاریخ مه ۱۸۶۴ – ژانویه ۱۸۶۵ موقعیت شرق ژاپن نتایج پیروزی شوگون‌سالاری
طرف‌های درگیر
رونین‌های طرفدار سون‌نو جوای در شرق ژاپن	شوگون‌سالاری توکوگاوا قلمروی میتو
فرماندهان و رهبران
تاکدا کوئونسای (武田耕雲斎)	توکوگاوا یوشی‌نوبو
قوا
۲٬۰۰۰ مرد	درحدود ۱۰٬۰۰۰ مرد
تلفات و خسارات
درحدود ۱٬۳۰۰ شورشی کشته، درحدود ۳۵۳ اعدام شدند، و ۱۰۰ مرگ در اسارت	در حدود ۶٬۷۰۰ نفر وابسته به شوگون‌سالاری کشته شدند

شورش میتو (به ژاپنی: 水戸幕末争乱 Mito bakumatsu sōran) یک جنگ داخلی بود که در قلمروی میتو مابین مه ۱۸۶۴ تا ژانویه ۱۸۶۵ رخ داد. این شورش به پیروی از سون‌نو جوای (حرمت‌گزاری به امپراتور، اخراج اجنبی) و ضد شوگون‌سالاری توکوگاوا بود.

نگاه اجمالی[ویرایش]

یک نیروی ضد شورش در ۱۷ ژوئن ۱۸۶۴ به رهبری ایچیکاوا هیروتومی، متشکل از ۷۰۰ سرباز میتو با ۳ تا ۵ توپ و حداقل ۲۰۰ قبضه سلاح گرم، به کوه تسوکوبا اعزام شد، و همچنین شوگون‌سالاری توکوگاوا ۳۰۰۰ نفر با بیش از ۶۰۰ قبضه سلاح گرم و چند توپ را به قلمروی میتو فرستاد.

با اوج گرفتن درگیری، در ۱۰ اکتبر ۱۸۶۴ در ناکامیناتو، نیروی ۶٬۷۰۰ نفری شوگون‌سالاری توسط ۲۰۰۰ شورشی شکست خورد و چندین شکست شوگون‌سالاری به دنبال آن رخ داد.

شورشیان در حال ضعیف شدن بودند و به حدود ۱۰۰۰ نفر کاهش یافتند. در دسامبر ۱۸۶۴ آنها با یک نیروی جدید تحت فرماندهی توکوگاوا یوشینوبو (که خود در قلمروی میتو متولد شد) با بیش از ۱۰ هزار نفر روبرو شدند، که در نهایت شورشیان را مجبور به تسلیم کرد.

این قیام منجر به ۱۳۰۰ کشته از سوی شورشیان شد، که تحت فشارهای شدیدی قرار گرفتند، از جمله ۳۵۳ اعدام و تقریباً ۱۰۰ کشته در اسارت.

جستارهای وابسته[ویرایش]

• تسوروگا، فوکوئی

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mito Rebellion». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ اوت ۲۰۱۸.