شورش ۱۳۷۴ اسلامشهر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شورش ۱۳۷۴ اسلامشهر
بخشی از شورش‌های دهه ۱۳۷۰ ایران
تاریخ۱۳۷۴
موقعیت
اسلامشهر
نتایج دولت از فشارهای اقتصادی می‌کاهد_آب رسانی به اسلامشهر آغار می‌شود_سرکوب شورش
طرف‌های درگیر
شورشیان اسلامشهر جمهوری اسلامی ایران
واحدهای درگیر
گروه‌های کوچک و بزرگ شورشی

قرارگاه ثارالله

ناجا

گارد ضد شورش ایران

بسیج
تلفات و خسارات
نامشخص

سنگین:

مراکز اقتصادی و اداری و انتظامی زیادی نابود و آسیب دید

کشته‌ها نامعلوم

شورش ۱۳۷۴ اسلامشهر یکی از شورش‌های دهه هفتاد و دومین شورش بزرگ پس از انقلاب ۵۷ ایران بود. شورش مردم به دلیل نارضایتی از افزایش کرایه‌ها و اعتصاب رانندگان مینی‌بوس و اعتراض به فقر و کمبود آب انجام شد و باعث تخریب بانک‌ها، اماکن دولتی و مغازه‌ها و تصرف پاسگاه پلیس شد. شورش توسط قرارگاه ثارالله سرکوب، تعدادی کشته و شماری بازداشت شدند.[۱]

سرکوب شهروندان اسلام شهر دست کم ۴ روز بطول انجامید و نیروهای نظامی و امنیتی دولت هاشمی رفسنجانی، برای سرکوب معترضان از بالگردهای ارتش استفاده کردند. در نبود اینترنت و رسانه‌های مستقل، هیچگاه آمار دقیقی از کشته‌ها و قربانیان از سوی مقامات منتشر نشد. با این حال داریوش فروهر در مصاحبه با رسانه‌های خارجی گفت که شمار کشته‌ها دست کم ۵۰ نفر است. سازمان عفو بین‌الملل ماه‌ها پس از این شورش، گفت که ده نفر در جریان اعتراضات جان باخته‌اند. دولت ایران تنها قربانی شدن یک نفر را به گردن گرفت.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. مهتاب دیوسالار (۱۴ فروردین ۱۴۰۰). «شورش فراموش‌شده: اسلامشهر، فروردین ۷۴». رادیو زمانه. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ آوریل ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱ ژوئن ۲۰۲۲.
  2. «از تظاهرات علیه حجاب اجباری تا مهسا امینی؛ نگاهی به ۴ دهه سرکوب اعتراضات ضدحکومتی در ایران». یورونیوز فارسی. ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۴ مه ۲۰۲۳.