شیمی آلی قلع - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ترکیبات آلی قلع

شیمی آلی قلع(به انگلیسی: Organotin chemistry) شاخه‌ای از علم شیمی آلی فلزی است که به بررسی ترکیبات آلی قلع که در آن یک اتم قلع با یک شاخه کربنی پیوند کووالانسی دارد،می‌پردازد.نخستین ترکیب آلی قلع در سال ۱۸۴۹ میلادی توسط ادوارد فرانکلند شیمیدان انگلیسی، کشف شد.این ترکیب، دی اتیل تین دی یدید بود.یکی از کاربردهای این ترکیبات استفاده به عنوان عامل ضد اورگانیسم و ضد خزه است.[۱][۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Sander H.L. Thoonen, Berth-Jan Deelman, Gerard van Koten (2004). "Synthetic aspects of tetraorganotins and organotin(IV) halides" (PDF). Journal of Organometallic Chemistry (689): 2145–2157.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  2. Gajda, M. (2010). "Organotins, formation, use, speciation and toxicology". Metal ions in life sciences. Cambridge: RSC publishing. 7, Organometallics in environment and toxicology. ISBN 9781847551771. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)