شیمی فولرن - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شیمی فولرن (به انگلیسی: Fullerene chemistry) شاخه‌ای از علم شیمی آلی است که به بررسی خواص شیمیایی فولرن‌ها اختصاص دارد.[۱][۲][۳] تحقیقات در این زمینه به واسطه نیاز به کاربردی شدن فولرن‌ها و همچنین درک خواص این ترکیبات آغاز شد. به عنوان مثال، فولرن به‌طور قابل توجهی نامحلول است، اما افزودن یک گروه عاملی مناسب می‌تواند حلالیت را افزایش دهد.[۴] با افزودن یک گروه قابل پلیمرشدن، می‌توان یک پلیمر فولرنی بدست آورد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Hirsch, A.; Bellavia-Lund, C., eds. (1993). Fullerenes and Related Structures (Topics in Current Chemistry). Berlin: Springer. ISBN 3-540-64939-5.
  2. Diederich, F. N. (1997). "Covalent fullerene chemistry". Pure and Applied Chemistry. 69 (3): 395–400. doi:10.1351/pac199769030395.
  3. Prato, M. (1997). "[60]Fullerene chemistry for materials science applications" (PDF). Journal of Materials Chemistry. 7 (7): 1097–1109. doi:10.1039/a700080d.
  4. Hirsch, A.; Bellavia-Lund, C., eds. (1993). Fullerenes and Related Structures (Topics in Current Chemistry). Berlin: Springer. ISBN 3-540-64939-5.