صداخفه‌کن - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

صدا خفه کن در خودرو مسافری

صدا خفه‌کن (به آمریکایی|Muffler) و (به انگلیسی: silencer) یکی از اجزای اگزوز است که برای کاهش آلودگی صوتی ایجاد شده ناشی از احتراق سوخت در موتور درون‌سوز مورد استفاده است. نخستین صدا خفه کن در سال ۱۸۹۷ در ایالات متحده به ثبت رسید.

یک مشکل اجتناب ناپذیر در استفاده از صدا خفه کن افزایش فشار پس زنی دود در اگزوز و کاهش کارایی موتور است که در واقع به خاطر وجود مسیرهای پیچیده موجود درون صدا خفه کن برای کاهش صداست.

صدا خفه کن یک موتور دیزل بزرگ

منابع[ویرایش]

en:Muffler