صدر (شعر) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

صدردر اصطلاح عروض، رکن اول یا کلمهٔ اولِ مصراعِ اول هر بیت است، مانند «روزی» در این بیت منسوب به ناصر خسرو

روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاستاز بهر طمع بال و پر خویش بیاراست

.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

منبع[ویرایش]

  • شریفی، محمد (۱۳۸۷). محمد‌رضا جعفری، ویراستار. فرهنگ ادبیات فارسی‌. تهران: فرهنگ نشر نو و انتشارات معین. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۴۴۳-۴۱-۸.