صهیونیسم مذهبی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پیشگامان صهیونیسم مذهبی, ۱۹۴۶

صهیونیسم مذهبی (به عبری: צִיּוֹנוּת דָּתִית) یک ایدئولوژی ترکیبی از صهیونیسم و یهودیت است. صهیونیسم مذهبی یا صهیونیسم دینی، با تفسیر عرفانی از سرزمین و مردم یهود با سرزمین اسرائیل دارد. صهیونیسم با ترکیب احساسات مذهبی یهود و ملی‌گرایی و بااستفاده‌از یهودستیزی برخی کشورها٬ یهودیان را به مهاجرت به فلسطین تشویق می‌نمود. در حقیقت اعتقاد بر این بود که چون یهودیان در تبعید٬ بدون اصالت یهودی و حقیقی هستند پس تنها با استقرار مجدد آنان در سرزمین اسرائیل٬ می‌توان تأثیر یهود در زندگی خود و جهان را دید، زیرا خواست خداوند از طریق این قوم برگزیده، ظهور خواهد کرد.[۱][۲]

تاریخچه[ویرایش]

آبراهام ایزاک کوک, ۱۹۲۴

در سال ۱۸۶۲، ارتدوکس آلمانی ربی زوی هرش در رساله منتشر شده خود دریشت صهیون، این ذهنیت را القا می‌نمود که نجات یهودیان و آنچه در کتب انبیا وعده داده شده‌است، تنها توسط خود یهودیان امکان‌پذیر است و بهترین کمک به هر انسان توسط خود او انجام می‌گیرد.[۳]

بعدها جنبش‌های افراطی همچون گوش آمونیم نیز در این مسیر به وجود آمدند. این جنبش با رویکرد به آموزه‌های ربی آبراهام کوک و تفاسیر عرفانی قوم یهود، با شدت هرچه بیش‌تر به پاکسازی ارض اسرائیل و تصرف تمام سرزمین‌های تورات برآمد. برپایه گوش آمونیم تمام یهودیان دربرابر تحقق رهایی کامل سرزمین‌های توراتی، مسئول و دارای رسالت دینی بوده و تا تمامیت ارضی سرزمین اسرائیل تحقق نیابد، آزادی معنوی و اخلاقی یهود به عنوان یک هدف مقدس نیز به تأخیر خواهد افتاد.[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. المسیری، عبدالوهاب. یهودیت و صهیونیسم. مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های تاریخ خاورمیانه.
  2. Samson, David; Tzvi Fishman (1991). Torat Eretz Yisrael. Jerusalem: Torat Eretz Yisrael Publications.
  3. Zvi Hirsch Kalischer (دائرةالمعارف یهود)
  4. گیدیون، آران. بنیادگرایی صهیونیستی یهود. هرمس.