عدالت توزیعی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عدالت توزیعی به ادراک عدالت از تخصیص منابع مربوط می‌شود. این نوع عدالت، بر ستاده‌ها (مثل افزایش حقوق)، قوانین تخصیص‌دهنده‌یِ منابع و پایگاه اجتماعی افراد (مثل ارتقا به یک منصب اداری) تأکید دارد. عدالت توزیعی بر ادراک عادلانه بودن دریافتی‌های یک شخص در مبادلات اجتماعی، دلالت دارد.

منابع[ویرایش]

• کاویانی، احمد. «بررسی رابطه بین عدالت سازمانی و تعهد سازمانی در اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران». تهران:پایان‌نامه کارشناسی ارشد، ۱۳۸۸.

این یک مقالهٔ خرد جامعه‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.